Գրքեր
6 Դեկտեմբեր, Բշ Սուրբ Գենարիոս եպիսկոպոսի, Մերկերիոս զինվորի, Հակովկի, Իրավափառի հիշատակության օր

Գենարիոս Եպիսկոպոս

Անվան լատիներեն տարբերակը Եանվարիոս է, իսկ իտալականը՝ Կեննարո: Ծնված է համարվում Գ դարի սկզբներին, մեծահարուստ ընտանիքում: Դարձավ հարավային Իտալիայի Բենեվենտ քաղաքի եպիսկոպոսը: Դիոկղետիանոս կայսեր հալածանքների ժամանակ ձերբակալվեց և նահատակվեց 305 թ.-ին: Այնուհետև մարմինը Նեապոլ բերվեց, որից հետո դարձավ քաղաքի պահապան սուրբը: Նրա արյունը մինչ այսօր իր եկեղեցում հատուկ փոքր սրվակի մեջ է պահվում, որին իրենց հարգանքն արտահայտելու համար ամեն տարի ուխտավորաբար հազարավոր հավացյալներ և ուղակի հետաքրքրասերներ են այցի գալիս, քանզի այս արյունը, որը սովորաբար լերդացած է լինում, սրբի տոնակատարության օրը, որպես նոր արյուն, հեղուկ է դառնում և պղպջակներ է տալիս; Ահա այս արյունն է, որ Գենարիոսին հանրահռչակ է դարձրել ոչ միայն Իտալիայում, այլև ամբողջ Կաթոլիկ աշխարհում:

Տոնում ենք Հիսնակիի երկրորդ երկուշաբթի օրը:

 

Մերկյուրիոս Զորավար

Մերկերիոսը կամ Մերկյուրիոսը ծագումով սկյութացի մի զորավար էր, որ ծառայում էր Կապադովկիայի կայսերական բանակում՝ Դեկոս հալածիչ կայսեր օրերին՝ 250-ական թվականներին: Գաղտնի քրիստոնյա էր: Բարբարոսների դեմ իր ցուցաբերած քաջագործությունների համար զորավարի աստիճանի հասավ: Նրա նախկին պաշտոնակիցները նրան նախանձելով՝ կայսերը մատնեցին, ասելով որ քրիստոնյա է: Ահավոր չարչարանքների ենթարկվեց, որոնց հրաշալի համբերությամբ տոկաց: Ի վերջո նրան շղթայակապ Կեսարիա տարան և այնտեղ նահատակեցին 259 թ.-ին;

Տոնում ենք Հիսնակիի երկրորդ երկուշաբթի օրը:

 

Հակովիկ վկա

Հազկերտ Ա-ի օրոք պարսիկ մի ազնվական, որն իր ընտանիքով քրիստոնյա էր դարձել: Իր թագավորի հետ այնքան սիրով էր կապված, որ վերջինիս թախանձանքներին չդիմանալով՝ վերադարձավ պարսից կրոնին: Իր այս տկարության համար մայրը և քույրը խիստ հանդիմանեցին նրան, որից հետո Հակովիկը զղջաց և կրկին ամբողջ սրտով վերադարձավ ճշմարիտ հավատին: Թագավորը, երբ իմացավ, փորձեց կրկին կրակապաշտության վերադարձնել նրան, բայց այս անգամ անկարելի եղավ Հակովիկին հավատքից շեղել, որից էլ թագավորի նախկին համակրանքը զայրույթի փոխվեց և հրամայեց նրան կտոր-կտոր անել: Սկսելով նրա մատներից՝ մեկ առ մեկ կտրեցին դրանք, ապա ամբողջ ձեռքերը և բազուկները և ապա նույն կերպ կտրեցին ոտքերի մատները, ոտքերը և սրունքները: Այս պատճառով էլ կոչվեց «բազմահատ»: Այս ամբողջ խժդժուկ չարչարանքների մեջ ինքն անդադար աղոթում էր Աստծուն և բարեխոսում էր աշխարհի համար: Ի վերջո գլխատելով՝ նրան հավերժորեն միացրեցին իր հավիտենական Զորագլխին՝ Հիսուս Քրիստոսին, 421 թ.-ին:

Տոնում ենք Հիսնակիի երկրորդ երկուշաբթի օրը:

 

Իրավափառ

«Իրավափառ» անունը հունարեն «Թեմիստոկլես» ձևի հայերեն թարգմանությունն է, հետևաբար այս հունական ձևով է նա հիշատակվում հույն և լատին տոնացույցներում:

Նա Փոքր Ասիայի Լիկիա գավառում՝ Մյուռա քաղաքի մոտակայքում, Դեկոս կայսեր (249-251) օրերին բնակվող մի հովիվ էր: Երբ կայսեր հալածանքների ժամանակ, Փնտրողները հանդիպեցին Թեմիստոկլեսին և հարցրեցին, թե արդյո՞ք տեսել է այն մարդուն ում փնտրում են, որը մի երևելի քրիստոնյա էր՝ Դիոսկորիտես անունով, նա համարձակությամբ պատասխանեց. «Ես նրան թաքցրել եմ և բոլորովին մտադիր չեմ հայտնելու նրա թաքստոցի վայրը»: Ձերբակալելով նրան տարան օրվա դատավորի մոտ, որի հարցադրումներին քաջ պատասխաններ տվեց: Ծանր չարչարանքների ենթարկվեց և ի վերջո երկաթե փշերի վրա քաշկռտվելով Աստծո ծառա Իրավափառն ավանդեց իր հոգին 249 թ.-ին:

Տոնում ենք Հիսնակիի երկրորդ երկուշաբթի օրը:

 

«Համաքրիստոնեական Սուրբբեր», Շնորհք արքեպսԳալուստյան, «ԳԱՆՁԱՍԱՐ» մատենաշարԵրևան1997 

Արևելահայերենի փոխադրեց՝ Վաչագան սրկԴոխոլյանը

ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․