Աղոթքի զորության մասին

Վանականի տեսք ընդունած դևը եկավ մի ծերի մոտ և թակեց նրա խցի դուռը: Ծերը բացեց դուռն ու ասաց եկվորին.

- Աղո՛թք ասա:

Եկվորն ասաց.

- Այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:

Ծերը կրկին ասաց.

- Աղո՛թք ասա:

Դևը կրկնեց.

- Այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:

Ծերը երրորդ անգամ ասաց.

- Աղո՛թք ասա:

Դևը երրորդ անգամ էլ ասաց.

- Այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:

Այնժամ ասաց նրան ծերը.

- Այսպե՛ս ասա՝ Փառք Հորը, Որդուն և Սուրբ Հոգուն՝ այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:

Այս լսելով՝ դևը փախավ ինչպես կրակից այրվածը:

Ռուսերենից թարգմանեց Էմիլիա Ապիցարյանը