Հակոբոս 4.2-3

2. Ցանկանայք, և ո՛չ առնիք:

Ցանկանում եք, բայց չունեք:

Իսկ ինչո՞ւ չունեն, որովհետև երկրավոր և անցավոր բաներ են ցանկանում, որոնք մնայուն չեն, այդ պատճառով էլ չունեն: Ուստի և ցանկությունն անցնում է, դրա հետ միասին նաև այն, ինչ ցանկացել են. թե՛ ունեցվածք, թե՛ փառք, թե՛ ուսում և թե՛ իշխանություն: Արդ, ո՞վ է, որ իրապես ցանկալի փառքը վայելելով և իրականում ստանալով թե՛ իշխանություն, թե՛ ագահություն, թե՛ ուսում և նմանօրինակ այլ բաներ, ապա այդ կրքերի ցանկությունը չի վերանում իր մոտից: Եվ ով որքան ցանկությունների մեջ ցանկանում է հեշտանալ, այնքան տրտմությամբ գարշում է դրանից՝ ընկճվելով: Այդ պատճառով էլ ասաց. ցանկանում եք, բայց չունեք:

Սպանանէք և նախանձիք, և ո՛չ կարէք հասանել:

Ուստի և՝ սպանում եք, նախանձում և չեք կարողանում ձեռք բերել ձեր ուզածը:

Սպանություն ասելով այստեղ կա՛մ նախանձն է կոչում կա՛մ հենց նույն սպանությունը, քանզի չկա սպանություն, որ առանց նախանձի կատարվի, թե՛ ընդհանուր բնության մահը և թե՛ յուրաքանչյուրինն՝ առանձին, քանզի, ինչպես Իմաստունն է ասում. «Մահը աշխարհ է եկել բանսարկուի նախանձով» (Իմս. Սողոմ. 2:24), և նախանձի պատճառով Կայենը սպանեց իր եղբայր Աբելին, ինչպես նաև նախանձի պատճառով Հովսեփն իր եղբայրների կողմից վաճառվեց Եգիպտոսին:

Եվ դրան հակառակ նորից բարի նախանձի պատճառով Մովսեսը սպանեց եգիպտացուն և թաղեց հողի մեջ, բարի նախանձի պատճառով Փենեհեսը սպանեց մադիանացուն՝ իսրայելացիների հետ միասին, նույն նախանձի պատճառով Եղիա մարգարեն կոտորեց բահաղին:

Տեսնո՞ւմ ես, որ մահն ու սպանությունն առանց նախանձի չեղան ո՛չ սրբերի մեջ և ո՛չ էլ պիղծերի: Այդ պատճառով էլ ասաց. ուստի և սպանում եք, նախանձում և չեք կարողանում ձեռք բերել ձեր ուզածը: Այսինքն՝ ինչի մասին մտածում եք, դրա պատճառով նախանձում և սպանում եք, սակայն չեք կարողանում ձեռք բերել ձեր ուզածը:

Պատերազմիք կռուիք՝ և ո՛չ ունիք, վասն զի ո՛չ խնդրէք:

Պայքարում եք, կռվում և ձեռք չեք բերում, որովհետև չեք խնդրում:

Երկրավոր փառքի և ունեցվածքի համար, ասում է, և նման այլ բաների համար, որոնք մնայուն չեն, պայքարում եք, կռվում միմյանց հետ, և ատելությամբ եք լցվում ազգակիցների հանդեպ և ձեռք չեք բերում, այդ պատճառով էլ պատերազմում եք: Ինչո՞ւ, որովհետև չեք խնդրում Աստծուց ստանալու համար, որ Տերն է տալու և վերցնելու և չի նախանձում ոչ մի բարի բանի համար, որ խնդրում են իրենից: Այդ պատճառով էլ դրան ավելացնելով ասաց.

3. Խնդրէք, և ո՛չ առնուք, վասն զի չարաչա՛ր խնդրէք:

Խնդրում եք և չեք ստանում, որովհետև չարամտորեն եք խնդրում:

Ասաց, թե՝ պայքարում եք, կռվում և ձեռք չեք բերում, որովհետև չեք խնդրում: Եվ որպեսզի որևէ մեկը չասի, թե ահա խնդրեցի մեկ անգամ և երկու անգամ, սակայն չստացա, դրա համար ավելացնում է. խնդրում եք և չեք ստանում, որովհետև չարամտորեն եք խնդրում: Իսկ ի՞նչ է նշանակում չարամտորեն խնդրել. եթե մեկն աղոթում է Աստծուն՝ նրանից որևէ բան խնդրելով, և երկնավոր բաների հանդեպ անհոգ գտնվելով՝ երկրավոր բաներ է աղերսում, օրինակ՝ փառքի, ունեցվածքի համար, կամ իր որևէ ցանկության կատարման համար. երկարակյաց լինելու, բոլորի առջև շնորհալի և բարեկեցիկ երևալու համար: Եվ նա, ով նման բաներ է խնդրում, կարծես անհնար է համարում Քրիստոսի այն խոսքերը, որ ասաց. «Նախ խնդրեցե՛ք Աստծու արքայությունը և նրա արդարությունը, և այդ բոլորը Աստված ձեզ ավելիով կտա» (Մատթ. 6:33), ոչ միայն կտա, ասում է, այլ՝ ավելիով կտա: Իսկ նա, կանգնելով Աստծու առաջ, չի խնդրում նրանից այն, ինչ Աստծուն հաճելի է, այդ պատճառով էլ չի ստանում:

Ինչպես, օրինակ, եթե մեկը թագավորի մոտ գնալով նրանից ոսկու փոխարեն աղբ խնդրի, ոչ միայն թագավորից չի ստանա իր անարժան և զզվելի խնդրանքը, այլև տանջանքներ և նախատինքներ կստանա նրանից այն բանի համար, որ ոտնահարեց նրա պատիվը՝ նրանից անարգ բաներ խնդրելով: Այդպես էլ դու մտքումդ պահիր. նա, ով երկրավոր բաներ է խնդրում Աստծուց՝ երկնավորն անտեսելով, ապա բազմաթիվ տանջանքների և նախատիքների կարժանանա: Այդ պատճառով էլ ասաց. խնդրում եք և չեք ստանում, որովհետև չարամտորեն եք խնդրում:

Զի անդէն ի ցանկութիւնս ձեր մաշեսջիք:

Որպեսզի այն ծառայեցնեք ձեր ցանկություններին:

Այդ պատճառով էլ, ասում է, չի տրվում, քանզի դուք կրակով վառվածի պես տոչորվում եք ցանկությունից, և նույնի համար աշխատելով՝ տանջվում եք, և դրա պտուղն էլ չեք վայելում: Եվ ինչո՞ւ, որովհետև երկրավորի համար մեկ պայքարում եք և կռվում, և չեք հասնում [ձեր ուզածին], այնուհետև, երկմտելով, խնդրում եք և չեք ստանում, որովհետև չարամտորեն եք խնդրում: Ուստի անիրականանալի ցանկության տագնապով, անհանգիստ աշխատանքով հոգեպես մաշվում եք ինչպես ուժգին ցավից: Քանզի չկա որևէ այլ բան, որ այդքան ցավեցնի հոգին և մարմինը և տարակուսանքի մատնի միտքը, քան ցանկությունների պակասն է: Այդ պատճառով էլ ասաց. որպեսզի այն ծառայեցնեք ձեր ցանկություններին:

Երանելի Սարգիս Շնորհալի հայոց վարդապետի՝ իմաստասերի և քաջ հռետորի,

Մեկնություն կաթողիկե յոթ թղթերի, Կոստանդնուպոլիս 1826-1828

Գրաբարից թարգմանեց Գայանե Թերզյանը