Հոգետես և սքանչելագործ հայրերի մասին

Գնացինք Սինա` աբբա Զոսիմոս Ցիլիկիացու մոտ, ով թողնելով եպիսկոպոսությունը՝ եկել և բնակվում էր սինեական կենցաղավարությամբ և բարի գործով: Պատմեց մեզ և ասաց, թե՝ երբ երիտասարդ էի, ելա Սինա լեռը և մտա մի այր, որտեղ մի ծեր կար` սեբենից փիլոն հագած: Երբ ինձ տեսավ, նախքան ողջունելը՝ ասաց. «Ինչի՞ համար եկար այստեղ, Զոսիմե՛, այստեղ չես կարող նստել»: Ծունր դրեցի և ասացի. «Ողորմությո՛ւն արա, աբբա՛, և ասա` որտեղի՞ց ես ճանաչում ինձ»: Եվ նա ասաց. «Երկու օր առաջ երևաց ինձ մեկը և ասաց. «Ահա քեզ մոտ է գալիս մի կրոնավոր` Զոսիմե անունով, թույլ մի՛ տուր նրան բնակվել այստեղ. ուզում եմ նրան հանձնել Բաբելոնի եկեղեցին, որ Եգիպտոսում է»: Հետո ծերը, հեռանալով ինձնից մի քարընկեցի չափ, մոտ երկու ժամի չափ լուռ աղոթեց: Հետո եկավ ինձ մոտ, համբուրեց իմ ճակատն ու ասաց. «Կեցցե՛ս, որդյա՛կ, բարով եկար, Աստված բերեց քեզ այստեղ, որ իմ մարմինն ամփոփես»: Եվ հարցրեց. «Քանի՞ տարի է` այստեղ ես, աբբա՛»: Եվ նա ասաց. «Քառասունյոթն այժմ լրացավ, որդյա՛կ»: Եվ նրա տեսքը հրի նման էր, և ինձ ասաց. «Խաղաղությո՛ւն քեզ, որդյա՛կ, և աղոթի՛ր ինձ համար»: Եվ այս ասելով` հոգին տվեց և հանգավ Աստծո ծառան, իսկ ես փորեցի ու ամփոփեցի նրան և երկու օր անց վերադարձա իմ տեղը` փառավորելով Աստծուն»:

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016