«Հրաշքը հավատի զավակն է»

Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր» երիտասարդաց միության «Եկեղեցին մենք ենք» խորագրի շրջանակներում այս տարվա առաջին բանախոսությունը տեղի ունեցավ մարտի 7-ին: Այս անգամ Քրիստափոր Քուշնարյանի անվան արվեստի դպրոցի դահլիճում երիտասարդները օրվա բանախոսի՝ Տեր Զգոն քահանա Աբրահամյանի հետ քննարկում էին «Հրաշքների մասին» թեման:

Անբացատրելի հրաշքների մասին բանախոսությունը սկսեց Տեր Հայրը՝ ներկայացնելով, որ թե՛ Սուրբ Գրքում, թե՛ եկեղեցու պատմության մեջ բազմաթիվ են հրաշքները. «Ըստ էության՝ հրաշքը անբաժանելի մասն է կազմում մեր կյանքի, այն իրականության մեջ հազվադեպ պատահող մի երևույթ չէ: Ոմանք սխալմամբ կարծում են, թե ժամանակակից աշխարհում հրաշքները քիչ են լինում, որ դա միայն Ավետարաններում է նկարագրված: Այնինչ, եթե ուշադիր լինենք, բազմաթիվ հրաշքների ականատես կլինենք, Աստծո արարչագործության մեջ էլ հրաշքները բազում են»:

Տեր Հայրը փաստեց մեծագույն մի հրաշք, որ աշխարհը ստեղծվել է ոչնչից, օրինակ բերելով գիտնականների վերջին տարիների ուսումնասիրությունը, նշեց, որ ֆիզիկայի որոշ օրենքների համաձայն՝ այս աշխարհը պիտի գոյություն չունենար: Քանի որ, ըստ նրանց ուսումնասիրությունների, բջիջը անվերջ բաժանվելով, հասնում է ոչնչության, չկա նախնական նյութ, այսինքն՝ աշխարհը ստեղծվել է ոչնչից, իսկ ոչնչից չի կարող էվոլյուցիա տեղի ունենալ:

Տեր Զգոնը նշեց, որ քրիստոնեության մեջ կան հրաշքներ, որ գերբնական են և նաև սովորական: Գուցե շատերի համար սովորական են սերմից բույսի աճելը, աղոթքի պատասխանով Աստծո ներգործությունը զգալը, մկրտությամբ մարդու դրական փոփոխությունը, բայց այս բոլորը ինքնին հրաշք են, այլ ոչ թե բնական մի ընթացք:

Ի՞նչ նշանակություն ունի հրաշքը մեր կյանքում

Մինչ հրաշքների նշանակությանը անդրադառնալը՝ Տեր Հայրը օրինակ բերեց Հիսուս Քրիստոսի կողմից գործված բազմաթիվ հրաշքները՝ որպես Աստծո բարեբեր սիրո արդյունքի ներգործություն: «Բացի հրաշքներով հավատ ներշնչելուց, Քրիստոս հրաշագործելուց հետո զգուշացնում էր մարդկանց այդ մասին ոչ մեկին չպատմել: Եվ ի պատասխան հրեաների նշան պահանջելուն՝ Քրիստոս պատասխանեց, որ իրենց նշան չի տրվի, բացի Հովնան մարգարեի նշանից, որը խորհրդանշում էր Քրիստոսի խաչելությունը և հարությունը: Երբ մեր Տերը բուժեց դիվահարին, ապա այդ քաղաքի բնակիչները խնդրեցին Նրան հեռանալ իրենց սահմաններից: Հրեաներն ականատես եղան Քրիստոսի կողմից գործված բազմաթիվ հրաշքների, բայց չընդունեցին Նրան, այլ խաչեցին»,- ասաց Տեր Հայրը:

Իսկ հրաշքի նշանակության մասին Տեր Զգոնը հետևյալն ասաց. «Առաջին հերթին հրաշքը ունի բարեբեր ներգործություն մարդու կյանքում: Բայց հրաշքը հավատքի ձևավորման հիմնական դրդապատճառը չէ, այն կարող է սահմանափակ ձևով ազդել նորադարձի վրա, ամրապնդել նրա հավատքը: Հրաշքները մեր խնդրանքների իրականացումն են: Աստվածճանաչողությունը հրաշքի միջոցով էլ է հնարավոր, բայց հիմնականում մարդիկ ճանաչում են Աստծուն հավատի շնորհի միջոցով: Չպետք է անչափ ոգևորվել, գայթակղվել, հրապուրվել հրաշքով կամ այն գործող անձով, քանի որ մաքրագործման ճանապարհը դեպի Աստված պատվիրանապահությունն է»:

Հրաշքը Աստծո՞ւց է, թե՞ չարից

Քանի որ շատ կարևոր է զանազանել հրաշքը Աստծուց է, թե՞ չարից, Տեր Զգոնը մատնանշեց, որ հրաշքները կարող են լինել բարենորոգ և ավերիչ: Եվ որ պատահական մարդը չի կարող հրաշագործել Աստծո օգնությամբ: Մոգերը, քրմերը, գուշակները հրաշքներ են գործում՝ չար ուժերի հետ կապվելով: Չարը կարող է լուսեղեն հրեշտակի, խաչի կամ այլ կերպերով գայթակղեցնել մարդկանց: Ըստ Տեր Հոր՝ գայթակղվելու հավանականությունը մեծ է այսօր և պետք է քննել հրաշքներ գործող անձի անցյալը, նրա գործունեությունը և ըստ այդմ պարզել Աստծո՞ւց է հրաշքը, թե՞ չարից: «Իսկ Սուրբ Հոգու զորությամբ կարող են հրաշքներ լինել սրբակենցաղ մարդկանց, հոգևորականի միջնորդ իշխանության շնորհիվ, համայնքի միասնական աղոթքի շնորհիվ: Քանի որ հրաշագործելու շնորհ ունեցողը հոգևոր զարգացման փուլերով է անցնում՝ կտրվելով նյութական աշխարհից»,- հավելեց Տեր Հայրը:

Բանախոսությունից հետո երիտասարդներին հետաքրքրում էր, թե Տեր Զգոնը ի՞նչ հրաշքների է ականատես եղել կամ այսօր Հայ եկեղեցում տեղի ունեցող հրաշքներին որքանո՞վ են տեղյակ մարդիկ, ի՞նչ վնասներ են կրում մարդիկ չարի կողմից գործված հրաշքներից: Տեր Հայրը ներկայացրեց այն հրաշքները, որոնց ինքն է ականատես եղել, ապա նշեց, որ ոչ միշտ է օգտակար հրաշքների մասին բարձրաձայնելը փառասիրությունից խուսափելու համար, օրինակ ունենալով Քրիստոսին, իսկ չարի ազդեցությամբ գործված հրաշքների վնասները շատ են և սարսափելի:

Ներկաների հարցերից նկատելի էր նաև այն ցավալի հանգամանքը, որ այսօր նույն հեռուստատեսությամբ կամ համացանցով գովազդվում են չարի ներգործությամբ գործող որոշ մարդկանց «զարմանահրաշ» գործունեությունը՝ շփոթեցնելով բազմաթիվ անտեղյակ մարդկանց:

«Չմոռանանք, որ Հիսուս երբեք հրաշք չի գործել մարդկանց մեջ հավատ ծնելու, այլ նրանց կարիքն ու ցավը դարմանելու նպատակով: Հավատն է հրաշք ծնում, որովհետև ժողովրդի կենդանի հավատը անկարելին կարելի է դարձնում, որովհետև ժողովրդական հավատը հրաշքը և՛ ընդունում է, և՛ ստեղծում» (Գևորգ արքեպիսկոպոս Չորեքչյան):

Կարինե Սուգիկյան