Քահանաներ Ծխական խորհուրդ Տիկնանց միություն Երիտասարդաց միություն Ցերեկային կենտրոն 
Քրիստոնյա ընտանիք Հարցազրույցներ Ուխտագնացություն Սոցիալական ծառայություն
ԿԱՐԳ ՀԻՎԱՆԴԱՑ ԿԱՄ ՎԵՐՋԻՆ ՕԾՈՒՄ
Կարգ հիվանդաց կամ Վերջին օծում. աստվածային շնորհներով զորացած
Կարգ հիվանդացը խորհուրդ է
Կարգ հիվանդացը այն սուրբ խորհուրդն է, որով եկեղեցին աստվածային շնորհներ է բաշխում իր հիվանդ հավատացյալների ապաքինության համար: Այս խորհրդի ժամանակ հոգևորականը, ձեռքը դնելով հիվանդի վրա, աղոթում է նրա համար, Ավետարան կարդում, որպեսզի վերջինս հավատքով և Սուրբ Հոգու շնորհիվ կազդուրվի, զորանա և բժշկվի իր մարմնական ու հոգեկան տկարություններից ու հիվանդություններից: Կարգ հիվանդաց խորհրդի նպատակն է հորդորել հիվանդին՝ զղջալու իր մեղքերն ու դեպի Աստված դառնալու, որպեսզի լցվի հավատքով, հույսով ու սիրով, զորանա քահանայի աղոթքով ու օրհնությամբ և հոգեպես նորոգվի, ամրանա, լուսավորվի և զորանա աստվածային շնորհներով: Այս խորհուրդը կատարվում է ոչ միայն մահամերձ հիվանդների, որոնց համար կա «Հաղորդ տալոյ» կարգը, այլ նաև հիվանդների բժշկության համար: Եկեղեցին մեծ կարևորություն է տալիս Քրիստոսի Սուրբ Մարմնով և Արյամբ հիվանդներին հաղորդելուն: Հիվանդը, եթե ի վիճակի չէ եկեղեցի հաճախելու, կարող է և՛ տանը, և՛ հիվանդանոցում ստանա Սուրբ Հաղորդություն: Աստված միշտ պատրաստ է իր հավատացյալ զավակների մեղքերը ներելու և հիվանդությունները բժշկելու, պայմանով որ նրանք խոնարհվեն Իր առջև, խոստովանեն իրենց մեղքերը ու խնդրեն Իր ողորմությունը: Աստված այցելում է ամենքին, մխիթարում Իրեն օգնության դիմողներին և թողություն տալիս սրտով զղջացողին:
Քրիստոսի խոսքերն ու բժշկությունները (Մատթեոս 9.2; Հովհաննես 5.14) ցույց են տալիս, որ առհասարակ հիվանդությունը՝ լինի նա մարմնավոր թե հոգևոր, առաջանում է մեր կամա կամ ակամա գործած մեղքերից, որի հետևանքները արձագանք են գտնում՝ մինչև անգամ ժառանգաբար ավանդվելով որդուց որդի:
Խորհրդի հաստատումը
Այս սուրբ խորհուրդը հայ եկեղեցում կատարվում է՝ ըստ Քրիստոսի օրինակի ու պատվերի, Ով հաստատեց այն և Իր աշակերտներին իշխանություն տվեց հիվանդների վրա ձեռք դնելու և աղոթելու (Մատթեոս 10.1,8; Մարկոս 6.13; 16.18): Ընդ որում մեր Տերը հիվանդներից միմիայն հավատք էր պահանջում և Իր աստվածային ազդեցությամբ, խոսքով կամ ձեռք դնելով, բժշկում նրանց: Այդպես էլ կատարում էին առաքյալները՝ հետևելով Տիրոջ օրինակին: «Եվ հավատով կատարված աղոթքը կբժշկի հիվանդին: Տերը նրան ոտքի կկանգնեցնի, և եթե նա որևէ մեղք է գործել, կների նրան» (Հակոբոս 5.15): Մանուկների պարագային արարողությունը կատարվում է ծնողների հավատքի հիման վրա:
Սակայն չպետք է արհամարհենք բնական դեղամիջոցները, որոնք ապաքինման բնական ճանապարհներն են, հասկանալով, որ վերջնական փրկությունը միայն Աստծուց է: Նեղոս Սինայեցին էլ խորհուրդ է տալիս. «Հիվանդությունների ժամանակ բժիշկներին ու դեղերին դիմելուց առաջ աղոթիր»:
Վերջին օծում
Հայ եկեղեցին Վերջին օծում չունի, այլ միայն Կարգ հիվանդաց: Հիվանդների բժշկության համար յուղ չի գործածվում, քանի որ հավատացյալը արդեն սուրբ մյուռոնով օծվել է դրոշմի ժամանակ և ստացել Սուրբ Հոգու կենդանանար շնորհը: Երբ մկրտվելիս դրոշմվում են մեր աչքերը, ականջները, հոտոտելիքը, բերանը, ձեռքերն ու ոտքերը, ապա այս օծումը վերաբերում է հենց Վերջին օծման խորհրդին:
Կարգ հիվանդաց խորհրդի նպատակը ցույց է տալիս, որ այն կրկնելի է:
Ապաշխարությունը, Սուրբ Հաղորդությունը և աղոթքը լիապես փարատում են հավատացող հիվանդի մեղքերն ու ցավերը, զորացնում հավատքով և սպառազինում Սուրբ Հոգով:
Աստվածային պատվիրանների համաձայն ապրելով՝ մեր հոգու առողջությունը իր ճառագայթները սփռում է նաև մեր մարմնի վրա: Իսկ երբ մարդը մեղանչում է, խավարում է միտքը, սրտով թանձրանում ու կամքով մոլորվում է, և այդպես իր կյանքի ուղին նրան առաջնորդում է դեպի կորուստ: Այդպիսի մարդը ի վիճակի չի լինում հանգստությամբ ուղիղ դատելու, հանգամանքները կշռադատելու և իր կյանքը, Աստվածային պատվիրանների համաձայն ապրելու: Իսկ այս պարագայում, որպեսզի մարդը վերստին լուսավորվի ու զորանա, միակ ճանապարհն է՝ հոգեպես ամրացնել հիվանդին և կապել Աստծո շնորհների հետ:
