Գրքեր

Կյանքի մասին

Ցարգրադում մի ահարկու, արյունարբու վեզիր էր իշխում, ում սիրելի զբաղմունքն ամեն օր հետևելն էր, թե դահիճն ինչպես է մահապարտներին գլխատում իր պալատի առջև: Իսկ Ցարգրադի փողոցներում մի Աստծու խենթ, սրբակյաց ու մարգարե էր ապրում, ում բոլորը Աստծո սուրբ էին համարում: Մի առավոտ, երբ դահիճը հերթական դժբախտին էր գլխատում, Աստծո խենթը կանգնեց վեզիրի պատուհանների տակ և սկսեց մուրճն օդում այս ու այն կողմ թափահարել:

- Այդ ի՞նչ ես անում,- հարցրեց վեզիրը:

- Նույնն, ինչ դու,- պատասխանեց խենթը:

- Ինչպե՞ս թե,- կրկին հարցրեց վեզիրը:

- Այդպես,- պատասխանեց նա,- փորձում եմ այս մուրճով քամին սպանել: Իսկ դու փորձում ես կյանքը դանակով սպանել: Իմ ջանքերը զուր են, ինչպես և քոնը: Ինչպես ես չեմ կարող քամին սպանել, այնպես էլ դու կյանքը սպանել չես կարող:

Վեզիրը լռելյայն մտավ իր սենյակն ու ոչ ոքի չէր թողնում իր մոտ: Երեք օր ոչ կերավ, ոչ խմեց, և ոչ ոքի հետ չտեսնվեց: Իսկ չորրորդ օրն իր մոտ հրավիրեց իր շրջապատի մարդկանց և ասաց.

- Իսկապես որ իրավացի է Աստծո մարդը: Ես հիմարություն էի անում: Չի կարելի կյանքը ոչնչացնել, ինչպես և անհնար է քամին սպանել:

 

Սրբազան Նիկոլայ Սերբսկի, 6-րդ պատվիրանի մասին

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի

 

 

05.07.23
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․