Գրքեր

Մահ՝ բաժանում ոչ երկար ժամանակով

Մենք պետք է հասկանանք, որ մարդն իրականում չի մահանում: Մահն ուղղակի մի կյանքից դեպի մյուսը տեղափոխումն է: Դա ոչ երկար ժամանակով բաժանում է: Օրինակ՝ եթե մարդը մի տարով արտասահման է մեկնում, ապա նրա հարազատները տրտմում են, որովհետև բաժանվում են մեկ տարով, կամ, եթե նա տասը տարով է մեկնում՝ նրանք տխրում են այդ տասը տարվա բաժանման պատճառով: Այս կերպ էլ մարդիկ պետք է նայեն մահվան հետևանքով իրենց սիրելիներից բաժանումին: Օրինակ՝ եթե տարեց մարդկանց հարազատներից մեկն է մահանում, ապա նրանք պետք է ասեն. «Մի տասնհինգ տարուց նորից կհանդիպենք»: Եթե երիտասարդների հարազատներից մեկն է մահանում՝ թող ասեն. «Հիսուն տարուց կրկին կհանդիպենք»: Մարդն իհարկե ցավ է ապրում հարազատ մարդու մահվան պատճառով, սակայն դրան պետք է հոգևոր կերպով վերաբերվել: Հիշո՞ւմ եք, թե Պողոս առաքյալն ինչ է ասում: «…որպեսզի չտխրեք, ինչպես ուրիշները, որոնք հույս չունեն» (Ա Թեսաղ. 4:12): Օրինակ՝ որքա՞ն հաճախ պիտի մահացած հարազատիս տեսնեի, եթե նա ողջ մնար: Ամիսը մեկ անգա՞մ: Պետք է այն մասին մտածել, որ հավիտենական կյանքում մշտապես տեսնելու եմ նրան: Մեր անհանգստությունն այն դեպքում է արդարացված, եթե մահացած մարդը, վատ կյանքով էր ապրում (ոչ քրիստոնեավայել): Օրինակ՝ եթե նա դաժան մարդ էր, ապա պետք է շատ աղոթենք, եթե նրան իսկապես սիրում ենք ու ցանկանում հանդիպել մյուս կյանքում

 

 

 

Պաիսիոս Աթոսացու «Ընտանեկան կյանք» գրքից

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի

07.10.15
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․