Մարդասիրություն սերմանողը Աստծո գթությունը կհնձի

Սեպտեմբերի 28-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանն այցելեց Շաբոյան բազմազավակ կարիքավոր ընտանիքին: Մեկ տարի է, ինչ տասնչորս զավակներով հարուստ ընտանիքը բնակվում է Նոր Նորքի 2-րդ զանգվածի Մոլդովական 29/4, 1/1 հասցեում գտնվող հանրակացարանի նկուղային հարկում: Խոնավ և ցուրտ պայմաններում ապրող ընտանիքը մինչ այդ նույն հանրակացարանի յոթերորդ հարկում է վարձակալությամբ բնակվել և վարձը չվճարելու պատճառով՝ ճարահատյալ տեղափոխվել է նկուղային հարկ: Շաբոյան ընտանիքի տասնչորս զավակներից երեքը չափահաս են, այս տարի ընտանիքի ավագ որդին բանակ է զորակոչվելու: Երեխաներից հինգը առողջական խնդիրներ ունեն:

Ընտանիքի հայրը՝ Արցախյան հերոսամարտի մասնակից, նախկին պայմանագրային զինծառայող Շաբոյան Վիրապը (45 տ.), նշեց, որ բնակարանի հարցով կառավարությանն ուղղված իր խնդրանքները դեռևս լուծում չեն գտել: «Աշխատանք չունենալու պատճառով՝ երկու տարի է, ինչ Արցախից Երևան ենք տեղափոխվել և առ այսօր ընտանեկան նպաստ չենք ստանում, կինս և երեխաներս արդեն Երևանի գրանցում ունեն, բայց ինձ դեռ Արցախի գրանցումից չեն հանել: Այժմ նաև այդ խնդրով եմ զբաղված: Իմ և կնոջս վաստակած աշխատավարձերով չենք կարողանում հոգալ անգամ մեր նվազագույն կարիքները»,- ասաց ընտանիքի հայրը:

Տեր Գրիգորը բժշկության աղոթք կարդաց և բազմազավակ ընտանիքին հանձնեց դրամական օգնություն (100 ԱՄՆ դոլար), որ տրամադրել էր ամերիկաբնակ Կարեն Վարդանյանը: Շաբոյան Վիրապն անչափ զգացված էր այն ուշադրության համար, որ ցուցաբերվեց իր ընտանիքի հանդեպ, նա շնորհակալություն հայտնեց աջակից Վարդանյան ընտանիքին:

Քրրիստոսի մարմինը կազմող եկեղեցու անդամները, հոգալով միմյանց մասին, հոգում են նաև իրենց մասին: Մերձավորի հանդեպ հոգատար անձը հաղթահարում է եսասիրության մեղքը, մեղք, որի պատճառով մարդն իր հետաքրքրությունից բացի չի ցանկանում տեսնել մերձավորի կարիքները: Եսասերի համար ինքն է նպատակ, մյուսները միջոց են, իսկ նա, ով ունի քրիստոնեական սեր, իրեն է համարում միջոց, իսկ մյուսներին՝ նպատակ: Եկեղեցու հայրերը նշում են, որ քրիստոնեական սիրո միջոցով կենդանի միություն է կազմվում և օրինակ են բերում կենդանի օրգանիզմը, ուր ոչ ոք զբաղված չէ իրենով, այլ անում է այն, ինչ անհրաժեշտ է մյուսներին: Այդպես և հասարակության մեջ, երբ յուրաքանչյուրը հոգ է տանում ուրիշի բարիքի մասին, ներդաշնակություն է ստեղծվում, քանի որ բոլորը մեկի համար են, և մեկը՝ բոլորի: «Ողորմություն սերմանեցիր՝ հավիտենական կյանք հնձիր նրանից. մարդասիրություն սերմանեցիր՝ Աստծո գթությունը հնձիր. անողորոմություն սերմանեցիր՝ փուշ ու տատասկ քաղիր»,- ասել է Սարգիս Շնորհալին:

Կարինե Սուգիկյան