Մենք ընկերներ ենք

Պատմում են, որ պատերազմի ժամանակ մի փոքրիկ վիետնամական գյուղում արկերն ընկան ուղիղ մանկատան վրա, որը միսիոներների խումբն էր տնօրինում: Բոլոր միսիոներներն ու մի քանի երեխա զոհվեցին, իսկ երեխաներից մի քանիսն էլ վիրավորվեցին, այդ թվում մի ութնամյա աղջիկ:

Գյուղացիները հարևան քաղաքից բժշկական օգնություն խնդրեցին, և վերջապես մի ամերիկացի ռազմական բժիշկ ու բուժքույր եկան: Հետազոտությունները ցույց տվեցին, որ աղջնակի վիճակն ամենածանրն է, և եթե անհապաղ միջոցներ չձեռնարկվեն, ապա աղջիկը կմահանա արյան կորստից: Փոխներարկման համար նրանց շտապ արյան նույն խմբի դոնոր էր անհրաժեշտ: Շտապ հետազոտություններ անցկացնելուց հետո պարզվեց, որ որբուկներից մի քանիսը, որ վիրավոր չէին, ունեին արյան համապատասխան խումբ: Ո՛չ բժիշկը, ո՛չ բուժքույրը տեղի լեզուն լավ չգիտեին, ուստի իմացած սակավ բառապաշարով և ժեստերի օգնությամբ փորձեցին վախեցած երեխաներին բացատրել, որ եթե վիրավոր աղջնակին արյուն չներարկեն, ապա նա կմահանա: Հետո հարցրեցին, թե ով է ցանկանում նրան օգնել և իր արյունը տալ: Երեխաները լայն բացված աչքերով նրանց էին նայում և լռում էին: Վերջապես մի լղարիկ, դողդողացող ձեռք վեր բարձրացավ, արագ ցած իջավ, հետո կրկին վեր բարձրացավ:

- Շնորհակալություն,- ասաց բուժքույրը,- անունդ ի՞նչ է:

- Խան,- պատասխանեց տղան:

Նրան արագ պառկեցրին և սկսեցին գործողությունը: Տղան անշարժ ու լուռ պառկած էր: Բայց մի քանի վայրկյան հետո հանկարծ կամացուկ հեծկլտաց ու ազատ ձեռքով փակեց դեմքը:

- Ցավո՞ւմ է,- հարցրեց բժիշկը:

Խանը գլուխը բացասաբար շարժեց, սակայն մի քանի վայրկյանից կրկին հեկեկոց լսվեց և նա կրկին փորձեց զսպել այն: Բժիշկը նորից հարցրեց, թե արդյոք ցավ չի զգում, բայց տղան կրկին բացասաբար շարժեց գլուխը: Սակայն շուտով հատ ու կենտ հեծկլտոցները համաչափ, կամացուկ լացի փոխվեցին: Տղան աչքերը պինդ փակեց և բռունցքն ատամների մեջ առավ, որպեսզի հեծկլտոցը ճնշի: Բժիշկն անհանգստացավ: Ինչ-որ բան այն չէր: Այդ պահին վիետնամուհի բուժքույրը տեղ հասավ և տեսնելով տղայի տառապանքը՝ արագ-արագ ինչ-որ բան հարցրեց նրան, և լսելուց հետո հանգստացնող ձայնով պատասխանեց: Տղան նույն վայրկյանին դադարեց լաց լինելուց և թեթևությամբ շունչ քաշեց: Վիետնամուհին ամերիկացիներին կամացուկ ասաց. «Նա մտածում էր, որ մահանալու է: Նա ձեզ չէր հասկացել և կարծել էր, թե իր ողջ արյունն եք ուզում աղջկան փրկելու համար»:

- Այդ դեպքում ինչո՞ւ համաձայնեց,- հարցրեց ամերիկացի բուժքույրը:

Վիետնամուհին հարցը կրկնեց տղայի համար, և նա պատասխանեց.

- Որովհետև մենք ընկերներ ենք…

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի