Մտքի արթնության կամ զղջման և արտասուքների մասին

Հայր Ամոնն ասաց. «Երբ նստես քո սենյակում, ժողովի՛ր քո մտքերը և հիշի՛ր քո մահվան օրը, կնքի՛ր քո սրտի մեջ հոգու ելնելն ու մարմնի մահը, միտքդ ա՛ռ այդ փորձությունը և քո սրտի մեջ դի՛ր երկյուղ և զղջում, ատի՛ր ունայնությունը և քո մտքում դի՛ր բարե­գործության ջանքը, որովհետև այսպիսով կարող ես մնալ ճշմարիտ առաքինության մեջ, որպեսզի միշտ հոժար կամքով հանդարտվես և նստես քո սենյակում: Այս ամենից բացի, հիշի՛ր նաև ահեղ Դատաս­տանի օրը և թե ի՛նչ վիճակում կլինեն այնտեղ հոգիները. ոմանք դա­ռը լռության մեջ, ոմանք ծանր հառաչանքների մեջ, ոմանք` ահուդո­ղի, և ովքեր հարությունից հետո կմնան հավիտենական տանջանք­ների մեջ, այնտեղ կլինի լաց և ատամների կրճտում: Հիշի՛ր նաև այն համընդհանուր հարության օրը և Աստծո առջև կանգնելը. մտածի՛ր նաև ահավոր ու անաչառ դատաստանի մասին, միտքդ ա՛ռ նաև հան­ցավորներին սպասվող ամոթը, որ լինելու է Աստծո, հրեշտակների դասի, դևերի, ողջ ադամական սերնդի և արդարների հոգիների առջև: Հիշի՛ր նաև բոլոր տեսակի տանջանքները, անշեջ հուրն ու անքուն որդերը, մթին տարտարոսն ու խավարը, ատամների կրճտումը, ահը, երկյուղը, անհատնում ու անվախճան պատիժը: Հիշի՛ր նաև արդար­ների համար պատրաստված բարիքները, հանգիստն ու համարձակու­թյունը, որ ունեն Աստծո և նրա հրեշտակների առջև, և ցնծությունը, որ Երկնքի Արքայությունում է: Այս երկու հիշատակումները ամբա­րի՛ր քո մտքում և մեկին հետևի՛ր, իսկ մյուսից` փախի՛ր: Եվ հարա­ժամ ողբա՛, լա՛ց եղիր, արտասվի՛ր ու միշտ երկյուղի՛ր, թե` գուցե դու էլ դատապարտյալների շարքում հայտնվես, թեկուզ և արդար լինես. այս մտածության մեջ եղի՛ր, իսկ դա լավ է և օգտակար քեզ համար: Իսկ արդարների համար պատրաստված բարիքները միշտ խորհի՛ր քո մտքում և բարիքների հույսով բարձրացրո՛ւ քո հոգին և ջանա բարի գործերով քեզ խառնել նրանց հետ: Տե՛ս և միտքդ ա՛ռ և զգո՛ւյշ եղիր, որպեսզի Աստծո հիշատակը երբեք չնվազի քո մտքից, և մի՛ մոռացիր Նրա դատաստանը: Գուցե սրանցով ազատվես քո չար խորհուրդնե­ րից»:

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016