Գրքեր

Ներքին մղումը

Ոմն եղբայր ծերերից մեկից խրատ հարցրեց. «Եթե տեսնեմ մեկին ինչ-որ բան անելիս և դա պատմեմ մեկնումեկին, և ասեմ ոչ թե նրան դատապարտելու համար, այլ` միայն խոսելու. չարախոսությո՞ւն է այդ»: Ծերն ասաց. «Եթե քո խորհուրդներում նրա դեմ ախտավոր բան ունես, չարախոսություն է, իսկ եթե խորհուրդներդ ազատ են մեղանչումից, չարախոսություն չէ, այլ միջոց, որպեսզի չարը չզորանա»: Մեկ այլ եղբայր հարցրեց ծերին և ասաց. «Եթե գամ հայրերից մեկի մոտ և նրան հարցնեմ, թե արդյոք կարո՞ղ եմ բնակվել այսինչի հետ, բայց ծերը գիտե, որ դա վնաս է ինձ, ի՞նչ պատասխան պետք է տա ինձ. եթե ասի ինձ` մի՛ գնա, արդյոք ինքն իրեն չի՞ դատապարտի իր խորհրդով»: Պատասխանեց ծերը և ասաց. «Այդ նուրբ խնդիրդ և տեսությունդ քչերն ունեն: Եթե պատասխանի ներքին մղումը ախտից է` վնաս է, և խոսքը զորություն չունի: Իսկ ի՞նչ է, պետք է ասի` ես չգիտեմ, և իրեն ազատի՞: Իսկ եթե ուզում է ազատել մեղքից, թող ոչ ոքի չդատապարտի, այլ պատճառն իր վրա վերցնի և ասի. «Ես ինքս անպիտանի մեկն եմ, սակայն կարծում եմ՝ դա քեզ օգտակար չէ»: Եթե հարցնողը իմաստուն է` չի գնա, որովհետև ծերը չարությունից մղված չասաց, այլ՝ որպեսզի չարը չզորանա»:

 

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016

30.07.22
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․