«Անցնում են ժամեր, օրեր ու տարիներ, և առաջադեմ անձն է ձգտում դեպի առջևում եղածները»,- ասել է մեր առաջին հայրապետը՝ Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը: Աստված, մարդուն Իր պատկերով և նմանությամբ արարելով, նրան շնորհք ու ձիրք է տվել՝ երկիրը տիրելու, մշակելու և առաջադիմելու համար: Մարդը՝ որպես բանական էակ, Աստծո հետ ճշմարիտ հաղորդակցությամբ ճշմարիտ ազատություն է ձեռք բերում և առաջադիմում քայլ առ քայլ: Իսկ մեղքի գերության մեջ գտնվողը կորցնում է իրական ազատությունը և մահանում՝ առանց մահանալու:
«Ճանաչիր ինքդ քեզ». մարդն առաջադիմում է և իրապես ճաշակում կյանքի քաղցրությունը, երբ փորձում է ճանաչել իրեն՝ առանց կողմնապահության քննելով իր անձը: Ամանորի նախաշեմին, երբ Ս. Ծննդյան տոնին նախորդող պահեցողության օրեր են, Ամանորը յուրաքանչյուրի համար կարող է հանդես գալ որպես ճշմարտության խթան և հուշել՝ հիշելով անցած ուղին, դիտել ներկան, ի՞նչ էինք և ի՞նչ դարձանք, ի՞նչ ունեինք և այժմ ի՞նչ ունենք, ի՞նչ ենք ձեռք բերել և ի՞նչ կորցրել: Հարցեր, որոնց պատասխանները մարդը կարող է բացահայտել ինքնաքննությամբ. գործադրե՞լ է այն քանքարները, որ պարգևել է իրեն Տերը, ջանացե՞լ է պահպանել այն արժանիքը, որ վայել է իր պատկերին, գործե՞լ է՝ ըստ իր կարողության: Մարդն ամեն տարի իր բարի մտադրությունները նորոգելու կարիք ունի, թեև մարդկային բնությանը հատուկ է դրանք հեշտությամբ մոռացության մատնելը: Ս. Ֆրանցիսկոս դը Սալին նշում է, որ եթե հոգին համառորեն, մշտապես և ամբողջ զորությամբ չի ձգտում դեպի վեր, ապա մարմնի հոռի հակումները, ծանրաբեռնելով հոգին, քաշում են նրան ներքև. «Ուստի անհրաժեշտ է Աստծուն ծառայելու որոշումներն ու մտադրությունները թարմացնել, քանի որ, հակառակ դեպքում, մարդը հեշտությամբ կարող է հայտնվել նախկին, եթե ոչ ավելի վատ վիճակում: Որքան էլ լավը լինի ժամացույցը, այն պետք է տարին գոնե մեկ անգամ քանդել, զննել, վերանորոգել, անսարք մասերը փոխարինել նորերով: Բացի այդ, ժամագործը զգուշությամբ յուղում է ժամացույցի բոլոր անիվներն ու շարժվող մասերը՝ սարքի կանոնավոր աշխատանքն ապահովելու համար: Նույնպես և յուրաքանչյուր ոք գոնե տարին մեկ անգամ պետք է հիմնովին և մանրազնին կերպով քննի սրտում բույն դրած կրքերն ու կապվածությունները՝ ուղղելու համար հայտնաբերված թերությունները»:
Ուստի Տարեմուտը՝ որպես լավագույն հուշարար, հուշում է, որ հարկ է ապաշխարությամբ և առանց վհատվելու Աստծով առաջ ընթանալ: Տերը կենաց դասեր է ավանդում, իսկ առանց ուսման և խրատի հնարավոր չէ առաջադիմել: Ձգտենք առ Աստված և Աստծով մուտք գործենք Տարեմուտ:
Կարինե Սուգիկյան