Պատասխան – Սուրբ Կույսի մահը սկզբնական մեղաց պատիժ չէր, և ոչ էլ Ադամի պարտավորության կարգին էր պատկանում, այլ ըստ պատշաճի էր: Այս պատշաճությունը երեք տեսակ էր. նախ անհրաժեշտ էր Որդուն նմանվել. ինչպես Որդին, մահվանից անպարտելի լինելով, մահացավ, նույնպես և մայրը մահացավ: Երկրորդ՝ ինչպես Որդին չարչարվեց, ինքը ևս հետը սիրով չարչարվեց: Իր սրտի ցավը Որդու չարչարանքից առավել էր: Եվ ինչպես Որդին մեռավ, նույնպես և մայրը մեռավ: Երրորդ՝ որպեսզի մեզ զորություն տա՝ մահվանից երկյուղ չունենալու համար: Թեպետ Սուրբ Կույսը մեռավ, սակայն ո՛չ մարմինը փտեց հասարակ մարդկանց նման և ո՛չ էլ գերեզմանում մնաց, այլ անապական մարմնով երկինք փոխադրվեց: