Մեղեդին

Աշակերտը հեռանում է ճահճացած լճակից, գալիս է անտառում գտնվող մի հիասքանչ բացատ, որտեղ սոխակներն են դայլայլում և այդտեղ քարի վրա նստած ծեր վանականին հարցնում.

- Ինչո՞ւ են գորտերն այդքան աղմուկ-աղաղակ բարձրացնում այդ լճակում: Միայն խառնիխուռն կռկռոց է լսվում, իսկ սոխակներն այստեղ ներդաշնակ դայլայլում են ու հիանալի մեղեդի երգում:

Ծեր վանականը պատասխանում է.

- Որովհետև գորտերն իրենց ճահճային վիճակից են բողոքում ու միմյանց մեղադրում, իսկ սոխակները՝ արդեն իսկ կանուխ առավոտյան Աստծուն են փառաբանում և ամեն ինչի համար գոհություն հայտնում:

Ահա այդպես էլ մարդիկ, ժողովուրդներն են. մի երկրում ճահիճ է և գորտերի կռկռոց է լսվում, իսկ մյուս երկրում՝ գեղեցիկ բացատ է և սոխակների դայլայլն է հնչում:

Հովհաննես Մանուկյան