Հայրենիքը սուրբ և նվիրական հասկացություն է, հայրենիքի հանդեպ սերը սուրբ է, իսկ հայրենիքին ծառայելը սրբազան և պատվաբեր ծառայություն: Արարիչ Աստված յուրաքանչյուր ազգի շնորհել է մեծ ժառանգություն՝ հայրենի երկիր: Երջանկահիշատակ Գարեգին Ա կաթողիկոսն ասել է. «Հայաստանն է Աստծուց մեզ տրված բաժինը, մեր պարտքն է այն շենացնել, ծաղկեցնել, ինչպես արել են մեր հայրերն իրենց շնորհներով, իրենց տքնությամբ և իրենց արյամբ»: Յուրաքանչյուր հայորդու .....

Փորձությունների տեսակները Փորձություն բառը, ըստ Մալխասյանցի բացատրական բառարանի, նշանակում է փորձ, քննություն, աղետ, փորձանք, գայթակղություն, վտանգավոր տեղ:     Փորձությունները գալիս են Աստծու կողմից. «Այս ամենից հետո Աստված փորձեց Աբրահամին և ասաց նրան. «Աբրահա՛մ, Աբրահա՛մ»։ Եվ նա ասաց. «Ահա ես»։ Եվ նրան ասաց. «Վերցրո՛ւ քո սիրելի որդուն՝ Իսահակին, որին սիրեցիր, գնա՛ բարձրադիր վայրը [եբր․ Մորիա] և այնտեղ՝ լեռներից .....

Աստվածային անսահման սերը մարդկության հանդեպ արտահայտվեց Աստվածորդու աշխարհ գալով և փրկագործությամբ: Աշխարհի Փրկիչը՝ Հիսուս Քրիստոս, խոսքով և կյանքով սովորեցրեց ճշմարտապես հավատալ և առաքինաբար ապրել: Փրկչի յուրաքանչյուր խոսքից և գործողությունից անսահման սեր էր բխում: Սիրող Աստված այլ բան չի ակնկալում իր արարածներից, այլ միայն, որ Իր սիրուն պատասխանեն նույնպիսի անկեղծ, մաքուր և անշահախնդիր սիրով: «Մենք պետք է ապրենք հավատով, հույսով .....

«Ով որ բարձրացնում է իր անձը, կխոնարհվի, և ով որ խոնարհեցնում է իր անձը, կբարձրացվի» (Ղուկ․ 18։14)։ Սուրբ Ավետարանի այսօրվա ընթերցումը մեզ վերստին հիշեցնում է տիրական այն վճիռը, որի ճշմարտացիությունը շատերն անձնապես են փորձել և համոզվել դրանում: Հիսուս Իր սովորության համաձայն նախ մի առակ պատմեց, ապա բարոյական այս մեծ դասը տվեց Իր ունկնդիրներին, որոնց շարքերում կային նաև իսկապես մեծամտացողներ և ուրիշներին արհամարհողներ: Սեփական .....

- Եկեղեցին նոր կյանքն է Քրիստոսի մեջ,- միշտ այսպես էր սովորեցնում հայր Պորֆիրիոսը։- Եկեղեցում մահ չկա, դժոխք չկա։ Հովհաննեսի Ավետարանում ասվում է․ «Եթե մեկը իմ խոսքը պահի, մահ չի տեսնի հավիտյան» (Հովհ․ 8։51): Քրիստոս վերացնում է մահը։ Եկեղեցու մաս կազմողը փրկության է գնում, դառնում հավիտենական։ Կյանքը մեկն է, անեզր շարունակություն է՝ վերջ ու մահ չունեցող։ Նա, ով ճշմարտապես հետևում է Քրիստոսի պատվիրաններին, երբեք չի մահանում։ Նա մեռնում .....

Աստվածային սերը մարդու հանդեպ դրսևորվեց մեծագույն պարգևով՝ ազատությամբ: Այդ աստվածատուր ազատության մեջ չկա ոչ մի պարտադրանք, և այն անբաժանելի է մարդուց: Առանց հոգևոր ազատության՝ մարդը կորցնում է աստվածապարգև իր դիմագիծը և դառանալով անազատ՝ ընկնում է մեղքի գերության մեջ: Մարդ-Աստված հարաբերության հիմքում հոգևոր ազատությունն է: Ամենուր պայքար է ընթանում հանուն ազատության, բայց շատ քչերն են բացահայտում հոգևոր ազատության գաղտնիքը, որն .....

Տերն առատորեն Իր շնորհներն է բաշխում Իր հետևորդներին և ցանկանում, որ յուրաքանչյուր ոք այդ շնորհները գործածի նաև հանուն մերձավորի՝ Տիրոջը փառաբանելով ոչ միայն խոսքով, այլ նաև գործով: Շնորհների ճիշտ գործածումը նպաստում է, որ Քրիստոսի Մարմինը՝ եկեղեցին, աճի և զորանա: «Եվ երբ յուրաքանչյուր մաս գործում է ինչպես որ պետք է, մարմինն աճում և զորանում է սիրո մեջ» (Եփես. 4:15-16): Ինչպես շնորհներն են տարբեր, այնպես էլ ծառայության կերպերը. մեկը .....

Մեծ Պահքի երկրորդ կիրակին կոչվում է Արտաքսման կիրակի: Ամենակարող Աստված դրախտից արտաքսեց առաջին մարդկանց, որովհետև նրանք խախտեցին աստվածային կամքը և կերան արգելված ծառի պտղից (Ծննդ. 3.17, 24): Այստեղ կարևոր չէ, թե ինչ տեսակի ծառ էր այդ ծառը և ինչ պտուղ էր, որ կերան, այլ էականն այն է, որ առաջին մարդիկ աստվածային կամքին դեմ գնացին: Աստվածաշնչյան այս թեման չարաշահվել է միջին դարերում Եկեղեցի մուտք գործած եսամոլ մարդկանց պատճառով: Առաջին եվրոպական .....

Հունիսի 21-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր արանց» միությունը ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ ուխտի մեկնեց Հայաստանի նշանավոր ուխտավայրերից մեկը՝ Ծաղկեվանք: Արայի լեռան մի այրի մեջ գտնվող այս սրբավայրում, որտեղ ըստ ավանդության գտնվում է Վառվառա կույսի գերեզմանը, ուխտավորները, սրբուհու բարեխոսությունը հայցելով, միասնական աղոթք բարձրացրին առ Տեր Հայաստան ու Արցախ աշխարհների .....

«Գնաց վաճառեց իր ամբողջ ունեցածը և այդ մարգարիտը գնեց» (Մատթ․ 13։46)։ «Երանիների» լեռան վրա Հիսուսի առաջին իսկ քարոզությամբ աշխարհի թշվառությունը, քաղցը, սուգը, ծարավն ու որբությունը մոռացած մարդկանց բազմությունն այժմ այլ իրականություն էր տեսնում, այլ ճշմարտություն էր լսում և այնքա՜ն էր խանդավառվում այդ իրական պատկերից, որ փափագում էր անմիջապես ներս մտնել այդ շրջանակից և այնտեղ միայն հագեցնել իր հայրերի դարեր ի վեր սնուցած .....