Վաճառականը

Արաբական մի քաղաքում Իսմայիլ անունով մի վաճառական էր ապրում: Ամեն անգամ որևէ ապրանք վաճառելիս նա անպայման մի քանի դրահմով խաբում էր գնորդին հաշվի մեջ: Եվ նրա ունեցվածքը բավականին աճել էր: Սակայն նրա զավակները հիվանդ էին, և նա մեծ գումարներ էր ծախսում բժիշկների և դեղորայքի վրա: Եվ որքան ավելի էր ծախսում երեխաների բուժման համար, այնքան ավելի էր խաբում իր գնորդներին: Բայց որքան ավելի էր խաբում գնորդներին, այնքան ավելի էին հիվանդանում երեխաները: Մի անգամ, երբ Իսմայիլը միայնակ նստած էր իր կրպակում և խիստ անհանգստանում էր իր զավակների համար, նրան թվաց, թե մի պահ երկինքը բացվեց: Նա աչքերը վեր հառեց, որպեսզի տեսնի, թե ինչ է այնտեղ կատարվում և տեսավ, որ հրեշտակները կանգնել են մի հսկայական կշեռքի առջև, որը կշռում է այն բոլոր բարիքները, որ Աստված շնորհում է մարդկանց: Եվ ահա, հասավ Իսմայիլի ընտանիքի հերթը: Երբ հրեշտակներն սկսեցին առողջություն կշռել նրա զավակների համար, կշեռքի նժարի վրա ավելի քիչ առողջություն դրեցին, քան կշռաքարերն էին: Զայրացավ Իսմայիլն ու ցանկանում էր բղավել հրեշտակների վրա, բայց նրանցից մեկը շրջվեց դեպի նա ու ասաց. «Չափը ճիշտ է, ինչո՞ւ ես բարկանում: Մենք քո երեխաներին չենք տալիս այնքան, որքան դու քո գնորդներին չես տալիս»: Իսմայիլը վեր ցատկեց տեղից՝ ասես սրով խոցված: Եվ դառնորեն զղջաց իր ծանր մեղքի համար: Այն օրվանից Իսմայիլը ոչ միայն ճիշտ է կշռում, այլև միշտ մի փոքր ավելին է դնում և արդյունքը տեսնում իր երեխաների վրա:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի