Գրքեր
3 Նոյեմբեր, Գշ Սուրբ Ակիփսիմոս եպիսկոպոսի, Հովսեփ քահանայի, Այիթալա սարկավագի և Պղատոն վկայի հիշատակության օր

Ակիփսիմոս Եպիսկոպոս

Ազգությամբ պարսիկ, ապրել է Դ դարում պարսից Շապուհ թագավորի օրոք (310- 380): Հայտնի չէ, թե որ քաղաքի եպիսկոպոսն է եղել: Ծեր հասակում մոգապետի կողմից կանչվեց և առաջարկվեց երկրպագել արևին և կրակին: Բնականաբար մերժեց: Ծանր չարչարանքների ենթարկվեց և բանտ նետվեց, որտեղ չարչարալից պայմաններում մնաց երեք տարի: Երբ նրան առաջարկվեց վերջին կարգադրություններն անել իր ունեցվածքի և ընտանիքի անդամների վերաբերյալ, նա ասաց. «Այս երկրի վրա ոչ ունեցվածք ունեմ և ոչ էլ տուն, իմ ամբողջ ինչքն ու տունը Քրիստոս է»: Ի վերջո բանտից հանելով առաջարկեցին ուրանալ Քրիստոսին. «Քրիստոնյա եմ եղել և ցանկանում եմ որպես քրիստոնյա էլ մահանալ» ասաց նա: Բրածեծության ենթարկվեց և այդ տանջանքների մեջ էլ ավանդեց հոգին:

Հայերս նրա հիշատակը տոնում ենք Ս. Խաչին հաջորդող ութերորդ երեքշաբթի օրը:

 

Հովսեփ Քահանա

Ազգությամբ պարսիկ: Ակիփսիմոս Եպիսկոպոսի և Այիթալա Սարկավագի հետ Պարսից արքունիքի առջև դատապարտվեցին, երեքն էլ առաջացած տարիքում էին: Հովսեփը 70 տարեկանն անց էր, երբ ձերբակալվեց: Երբ մերժեց կրակին և արևին երկրպագելը, չարաչար տանջանքների ենթարկվելով՝ երեք տարով բանտարկվեց: Երբ կրկին մերժեց իր հավատն ուրանալը, կրկին չարչարանքների ենթարկվեց, որոնց ներքո գրեթե կիսամահ եղավ ծերունի քահանան: Ապա փոխադրեցին ուրիշ քաղաք և այնտեղ ևս վեց ամիս բանտարկեցին: Ի վերջո քաղաքի քրիստոնյաներին բռնի ստիպեցին քարկոծել նրան. քարերի տարափի տակ մահացավ ծերունազարդ քահանան, աղոթելով առ Աստված, որ քարկոծողներին այն մեղք չհամարի, քանզի բռնության ներքո է, որ անում են այդ: Որոշ ժամանակ հետո, իր և վերոհիշյալ երկու վկաների նշխարները Բյուզանդիա տարվեցին և մեծ հարգանքի արժանացան;

Հայերս նրա հիշատակը տոնում ենք Ս. Խաչին հաջորդող ութերորդ երեքշաբթի օրը:

 

Այիթալա սարկավագ

Ակիփսիմոս Եպիսկոպոսի սարկավագն էր, որի և Հովսեփ Քահանայի հետ մարտիրոսացավ 340-380 թթ.-ին, պարսից Շապուհ Երկայնակյաց թագավորի օրոք: Հավանաբար Այիթալան էլ ազգությամբ պարսիկ էր:

Հայերս նրա հիշատակը տոնում ենք Ս. Խաչին հաջորդող ութերորդ երեքշաբթի օրը:

 

Պղատոն վկա

Ծնվել է Անկյուրայի քրիստոնյա և ազնվական ընտանիքում: Ծնողներն օրորոցից նրա մեջ սերմանեցին բարեպաշտության սերմերը: Մատաղ հասակում որբացավ, ամբողջ ունեցվածքը աղքատներին բաժանեց և ինքն իրեն նվիրեց հեթանոսներին դարձի բերելու և տկարներին պաշտպանելու սրբազան գործին: Ի վերջո որպես քրիստոնյա ձերբակալվեց և իրեն ուղղված հարցերին այսպես պատասխանեց. «Քրիստոնյա եմ, պաշտում եմ Մեկ Աստծո՝ երկնքի և երկրի Արարչին, արհամարհում եմ կուռքերին, որոնք մարդկանց ձեռքի գործերն են, նողկանք եմ ապրում դևերից, որոնք երբեմն խոսում են այս կուռքերի միջոցով: Ես պատրաստ եմ Քրիստոսի սիրո համար արյուն թափել»: Դատավորը, զայրանալով, հրամայում է նրան արջառաջլերով ձաղկել, որոնց հրաշալի համբերությամբ տոկաց, ապա բանտ նետվեց: Բանտում նույնպես ահավոր չարչարանքների ենթարկվեց: Խոսքն անգութ դատավորին ուղղելով ասաց. «Իմացած եղիր, որ Աստված ինձ կվերադարձնի այս մարմինը, որը դու փորձում ես հաշմել և վնասել, իսկ քո մարմինը անշեջ կրակով պիտի այրի»: Տասնութ օր անսնունդ բանտարկությունից հետո, երբ դատավորը համոզվեց, որ անկարող է նրան ստիպել կուռքերին զոհ մատուցել, 304 թ.-ին հրամայեց, որ չարչարալից կյանքին գլխատությամբ վերջ դնեն:

Հայերս նրա հիշատակը տոնում ենք Ս. Խաչին հաջորդող ութերորդ երեքշաբթի օրը:

 

«Համաքրիստոնեական Սուրբեր», Շնորհք արքեպսԳալուստյան, «ԳԱՆՁԱՍԱՐ» մատենաշարԵրևան1997 

Արևելահայերենի փոխադրեց՝ Վաչագան սրկԴոխոլյանը

ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․