«Երանի կյանքի ծովի այն լողորդին, որ հաճախ նայում է դեպի երկինք»

Արարչության պսակի՝ մարդու համար հավատը բնական վիճակ է: Հավատը հոգու համար նույնն է, ինչ շնչառությունը մարմնի համար: Եթե ​​կյանքը ծով է՝ խռովված փոթորիկներից, ապա հավատն այն հուսալի և ամուր նավն է, որ փոթորիկներից չվախենալով՝ մարդկանցից յուրաքանչյուրին առաջնորդում է դեպի հավիտենական կյանքի հանգիստ ափերը: «Երանի կյանքի ծովի այն լողորդին, որ հաճախ նայում է դեպի երկինք: Կենդանի հավատը բացում է հոգու աչքերը, և մարդը սկսում է տեսնել հոգևոր երկինքը, Քրիստոսի ուսուցումները: Հավատն առ Աստված կյանք է, և անկյալ մարդկությունը կարող է միայն հավատքով մոտենալ սրբազան ճշմարտությանը, այնտեղ հասնելու այլ ճանապարհ չկա»,- ասել է սբ. Իգնատի Բրյանչանինովը: Հավատն ամրապնդելու ուղիներից մեկն է ուխտագնացությունը, քանի որ հոգևոր կյանքն ամրանում, աճում ու պտղաբերում է այնտեղ, ուր անպակաս է աղոթքը:

Հուլիսի 23-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր արանց» միությունը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, մեկնեց ուխտագնացության Հայաստանի նշանավոր ուխտավայրերից մեկը՝ Ամենափրկիչ Հավուց Թառ վանական համալիր: Վաղ առավոտյան ուխտավորները Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցուն կից Ս. Անանիայի մատուռ-դամբարանում, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, միասնական աղոթքի կանգնեցին, ապա Տեր Հոր օրհնությունն ստանալուց հետո շարժվեցին դեպի սրբավայր: Վաղ միջնադարում հիմնադրված վանական համալիրը գտնվում է  Խոսրովի արգելոցի խիտ անտառներում, ուր հասնելու համար ուխտավորները ոտքով անցան նեղ ու դժվարանցելի արահետը, որին հատուկ գեղեցկություն և խորհրդավորություն էին հաղորդել ճանապարհին հանդիպող խաչքարերը: Խոնարհված սրբավայրում «Զորավոր արանց» միությունը համախմբվեց միասնական աղոթքի շուրջը՝ Տիրոջ ողորմությունը հայցելով Հայաստան և Արցախ աշխարհի համար: Այնուհետև ուխտավորները երգեցին Սուրբ Պատարագից հատվածներ և քրիստոնեական ուղիղ ու ճշմարիտ հավատքի ուղղափառ դավանությունը՝ Հավատամքը: Սիրո ճաշով եզրափակվեց «Զորավոր արանց» միության հոգենորոգ ուխտի հերթական ուղին:

Կարինե Սուգիկյան