Հրեշտակներին ընկերակիցը

Երկու վանական ապրում են մարդկանցից հեռու մի վայրում: Նրանցից մեկը զբաղվում է նաև հողագործությամբ և բանջարեղեն աճեցնում: Երբ մի օր տեսնում է, թե հրեշտակներն ինչպես են եկել մյուս վանականի մոտ ու նրան են ցույց տալիս դեպի Երկնային Արքայություն բարձրացող աստիճանները, բարձրաձայնում է իր մտածումները.

- Ինքս այսքան գործեր արեցի, բանջարեղեն աճեցրեցի, մարդկանց բաժանեցի, բարեպաշտությամբ ապրեցի, բայց հրեշտակները եկան նրա հետևից, ով ոչնչով աչքի չէր ընկնում:

Հրեշտակներից մեկը ետ է դառնում ու պատասխանում.

- Արտաքուստ դադարել ես մեղք գործել, սակայն քո մտքերում, մտածումներում շարունակում ես մեղանչել: Եթե այդպես Երկնքի Արքայություն մտնես, անարգ մտքերդ ոչ ոքից այլևս չես կարող թաքցնել և բոլորի առջև մշտապես ամոթահար պիտի լինես, այնպես որ Աստված քեզ ողորմում է և դեռևս երկրի վրա թողնում, որպեսզի ժամանակ ունենաս միտքդ ու սիրտդ մեղքից մաքրելու, որ կարողանաս Երկնքի Արքայություն մուտք գործել: Իսկ մյուս վանականն ապաշխարությամբ և խոնարհությամբ իր միտքն ու սիրտն է սրբում և հրեշտակներին ընկերակից դառնում:

Հովհաննես Մանուկյան