19 Մարտ, Գշ, Մեծ պահքի ԼԷ օր

Գրքեր

Մշուշը

Մի ուսանող՝ հուսահատ և վհատված, նստում է սաղարթախիտ անտառի ճամփեզրի քարին: Նույն արահետով մի քահանա է անցնում ու հարցնում, թե ինչո՞ւ ես տխուր և մտախոհ նստել այս մեկուսի վայրում:

Ուսանողը պատասխանում է.

- Ամեն ինչ շատ անորոշ է, առջևս ոչինչ չեմ տեսնում. մառախուղը, մեգը պատել է չորս կողմը և չի երևում, թե ճանապարհի սկիզբը և վերջը, և թե ի վերջո ուր է այն տանում..., թեև Աստծուն վստահում եմ և զգում, որ Իր կամքն է, որ այս արահետով գնամ:

Քահանան մխիթարում է՝ ասելով.

- Եթե իրոք վստահում ես Աստծուն, մի՛ վհատվիր և մի՛ երկմտիր, այլ համբերատար առաջ քայլիր, ինչքան առաջանաս, ժամանակի մեջ մեգը կպարզվի ու ճանապարհը կամաց-կամաց առջևդ կբացվի: Նույնիսկ ինքդ կզարմանաս, երբ քայլես առաջ` տեսնելով, թե արահետի ուղին, ինչպես է դառնում տեսանելի ու հասկանալի: Իսկ եթե վարանես ու վհատվես, միշտ էլ կթվա, որ այս արահետի վերջն անհայտ է ու անորոշ, քանի որ հեռվից մեգը, մառախուղը ծածկել է այդ ուղին: Ուստի, երբեք հույսդ մի կորցրու. հույսն առաջնորդում է և բացահայտում այն, ինչը դու չես տեսնում, իսկ Աստված տեսնում է նույնիսկ մառախուղի մեջ ու քեզ առաջնորդում:

 

Հովհաննես Մանուկյան

25.04.20
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․