Եզրակացություններ

Այս­պի­սով, քրիս­տոն­յա­ներն ի՞նչ տրա­մադ­րությամբ պի­տի կար­դան Աստ­ծու խոս­քը:

«Աստ­ծու խոս­քը,- գրում է մի հե­ղի­նակ,- մար­դու խոսք չէ, հետևա­բար չպետք է այն կար­դալ այն­պես, ինչ­պես սո­վո­րա­կան գիրքն ենք կար­դում: Աստ­ծու խոս­քում ան­թեղ­ված է հրա­շա­գործ «զո­րություն` ի փրկություն բո­լոր հա­վա­տաց­յալ­նե­րի» (Հռոմ. Ա 16):

Հետևա­բար, ե­թե ցան­կա­նում ես հո­գե­շահ կեր­պով կար­դալ Աստ­ծու խոս­քը, ա­պա.

Ա. Ըն­թեր­ցիր երկ­յու­ղա­ծությամբ և ա­ղոթ­քով: Ձեռ­նա­մուխ ե­ղիր ըն­թեր­ցա­նությա­նը` նա­խա­պես սիրտդ թո­թա­փե­լով բո­լոր կեն­ցա­ղա­յին հոգ­սե­րից, և ներ­քուստ ա­ղեր­սիր Տեր Հի­սուս Քիս­տո­սին, որ բա­ցի միտքդ Աստ­վա­ծա­շուն­չը հաս­կա­նա­լու հա­մար:

Բ. Կար­դա­ցա­ծը վե­րագ­րիր ան­ձիդ այն­պես, որ ա­սես այն հենց քեզ է վե­րա­բե­րում. «Ինչ որ ձեզ եմ ա­սում, ա­մեն­քին եմ ա­սում»,- մի ան­գամ ա­սաց Տերն Իր ա­շա­կերտ­նե­րին (Մարկ. ԺԳ 37):

Գ. Կար­դա ա­ռանց ա­ճա­պա­րե­լու` ջա­նա­լով հաս­կա­նալ յու­րա­քանչ­յուր բա­ռը: Ե­թե չհաս­կա­նաս որևէ խոսք, մտա­ծիր, թե այն ինչ կա­րող էր նշա­նա­կել, և ներ­քուստ ա­ղո­թիր, որ Տե­րը հաս­կաց­նի քեզ. ե­թե, այ­նո­ւա­մե­նայ­նիվ, չհաս­կա­նաս, թո՛ղ և շա­րու­նա­կի՛ր­ ըն­թեր­ցա­նությու­նը: Նշա­նա­կում է` դեռ չի ե­կել այդ խոս­քը հաս­կա­նա­լու ժա­մա­նա­կը. կհաս­կա­նաս հե­տո:

Դ. Ե­թե հաս­կա­ցել ես Աստ­ծու խոս­քի խրա­տը, ա­պա ան­մի­ջա­պես ջա­նա՛ կա­տա­րել այն` Տեր Հի­սու­սից խնդրե­լով օգ­նել քեզ այդ բա­նում, և կլի­նես «քո Տի­րոջ հա­վա­տա­րիմ և ե­րա­նե­լի ծա­ռան» (հմմտ. Հովհ. ԺԳ 16, 17):

Գիրքն ըն­թեր­ցե­լիս պետք է ի­մա­նալ հետևյա­լը.

Ա. Չպետք է կար­դանք բա­զում է­ջեր և թեր­թեր, ո­րով­հետև շատ ըն­թեր­ցողն ի զո­րու չէ բո­լո­րը հաս­կա­նա­լու և մտա­պա­հե­լու:

Բ. Քիչ կար­դանք և շատ խոր­հենք կար­դա­ցա­ծի շուրջ, ո­րով­հետև այդ­պես ըն­թերց­վա­ծը ա­վե­լի լավ է հաս­կաց­վում և մտապահվում, և այս­պես մեր միտ­քը լու­սա­վոր­վում է:

Գ. Տես­նենք, թե կար­դա­ցա­ծից ինչն է հաս­կա­նա­լի, ին­չը` ոչ: Երբ հաս­կա­նում ես կար­դա­ցա­ծը, լավ է, իսկ երբ չես հաս­կա­նում, թո՛ղ և շա­րու­նա­կի՛ր­ ըն­թեր­ցա­նությու­նը: Ան­հաս­կա­նա­լին կա՛մ ­հա­ջորդ ան­գամ ըն­թեր­ցե­լիս կպարզ­վի, կա՛մ­ էլ Աստ­ծու օգ­նությամբ կրկնա­կան ըն­թեր­ցա­նության ժա­մա­նակ:

Դ. Ինչ որ սո­վո­րեց­նում է Գիր­քը` խույս տա­լու, փնտրե­լու և ա­նե­լու, ջա­նա՛ գոր­ծով կա­տա­րել: Չա­րից փա­խի՛ր և բա­րի՛ն­ ա­րա:

Ե. Ե­թե Գրքից միայն միտքդ հարս­տա­նա, իսկ կամքդ չուղ­ղես, ա­պա ըն­թեր­ցա­նությու­նից ա­վե­լի չար կդառ­նաս, քա­նի որ ուս­յալ և խե­լա­ցի հի­մար­նե­րը ա­վե­լի չար են լի­նում, քան հա­սա­րակ ա­նուս­նե­րը:

Զ. Հի­շի՛ր, որ ա­վե­լի լավ է քրիս­տո­նեա­բար սի­րել, քան շատ գի­տե­նալ. լավ է աստ­վա­ծա­հա­ճո կյան­քով ապ­րել, քան պեր­ճա­բա­նել. «Գի­տությու­նը հպար­տաց­նում է, բայց սե­րը` հաս­տա­տում» (Ա Կորնթ. Ը 1):

Է. Ինչ որ ինքդ Աստ­ծու օգ­նությամբ սո­վո­րես, այն էլ հար­մար ա­ռի­թով սո­վո­րեց­րու ու­րիշ­նե­րին, որ­պես­զի ցան­ված սեր­մը ա­ճի և պտղա­բե­րի (ս. Տի­խոն Զա­դոնս­կի):

 

Գրիգոր Դարբինյան

«Ինչպես կարդալ Աստվածաշունչը» գրքից

 

15.07.23
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․