Պարտքը

Մի մեծահարուստ մարդ ընկնում է հանդերձյալ աշխարհ և զարմանում, երբ չար ոգիները հավաքվում են իր շուրջը և թույլ չեն տալիս դեպի Երկնքի Արքայություն շարժվել` ասելով, թե դու պարտապան ես ու եկել է վճարելու ժամանակը: Բայց մեծահարուստը հպարտ գոհունակությամբ պատասխանում է.

- Ես շատ հարուստ մարդ եմ և ոչ ոքի պարտք չեմ, այլ հարստություն եմ կուտակել, վայելել, նաև բարեգործություն արել:

Դևերից մեկն ասում է.

- Մենք տվել ենք քեզ ագահություն, անարդարություն, խաբեություն, գողություն, և դու դրանց միջոցով ունեցվածք ես ձեռքբերել: Արդ, այդ ամենի համար մեզ պարտք ես և այժմ հավիտենական խավարի մեջ պիտի մշտապես մեզ ծառայես ու հատուցես:

Ավետարանը զգուշացնում է, որ չեք կարող և´ Աստծուն ծառայել, և´ մամոնային» (Մատթ. 6.24):

Հովհաննես Մանուկյան