«Ողորմած լինենք, որպեսզի ինքներս էլ ողորմություն գտնենք»

Քրիստոնեությամբ նոր կյանքի սկիզբը դրվեց: Քրիստոսի շնորհիվ մարդը, իր հին ինքնությունից հրաժարվելով, վերանորոգվեց հոգով՝ կարևորելով Տիրոջը հետևելու ընթացքն ոչ թե խոսքերով, այլ գործերով:

Քրիստոսի պատկերը և արտացոլումը կրող ճշմարիտ քրիստոնյայի կապն ու միությունն իր Փրկչի հետ այնպիսին է, ինչպիսին յուրաքանչյուր մարմնի անդամի կապը գլխի կամ էլ ճյուղինը որթատունկի հետ:

«Ես եմ որթատունկը, իսկ դուք՝ ճյուղերը: Ով միացած է Ինձ, և Ես՝ նրան, նա առատ պտուղ կտա, որովհետև առանց Ինձ դուք ոչինչ անել չեք կարող: Ինչպես որ Իմ Հայրն Ինձ սիրեց, նույնպես էլ Ես ձեզ սիրեցի: Մնացե՛ք իմ սիրո մեջ: Եթե Իմ պատվիրանները գործադրեք, մնացած կլինեք Իմ սիրո մեջ: Մեծագույն սերն այն է, որով մարդ ինքն իրեն է զոհում իր բարեկամների համար»,- ասել է Քրիստոս (Հովհաննես 15:5; 9-10; 13):

Քրիստոսահիմն եկեղեցու առաքելությունն է, որ որքան հնարավոր է Որթատունկի հետ բոլոր ճյուղերի կապն ամուր լինի, իսկ ամրությունը հաստատվում է միմյանց սիրելու պատվիրանով:

ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տեր Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանի օրհնությամբ, Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, շարունակում է իր տնայցներն անապահով ընտանիքներին: Հերթական տնայցով՝ մարտի 16-ին համայնքն աջակցեց Սարի Թաղի 6-րդ փողոցի 74-րդ տանը բնակվող բազմանդամ անապահով ընտանիքին: 12 հոգուց բաղկացած ընտանիքն ապրում է երկու սենյականոց բնակարանում, որ խոնավանում է տան կտուրի անսարքության պատճառով: 54-ամյա Խաչատրյան Սվետլանան ասաց, որ ընտանիքի վեց անդամները հաշմանդամության կարգ ունեն, ոչ ոք չի աշխատում, միայն հաշմանդամության գումարները չի բավարարում ապրելու, կոմունալ ծախսերը վճարելու և դեղորյաք գնելու համար: Տիկին Սվետլանայի հարսը տառապում է փտախտ հիվանդությամբ, նոր է վիրահատվել, բայց հետվիրահատական ընթացքի բուժման և դեղորյաքի համար ընտանիքը անհրաժեշտ գումարը չունի:

Ընտանիքի և նրա խնդիրների հետ ծանոթությունից ու զրույցից հետո Տեր Գրիգորը բժշկության աղոթք կարդաց, ապա նրանց հանձնեց համայնքի կողմից տրամադրած սննդի փաթեթներ, հիգիենայի և անկողնային պարագաներ, դրամական օգնություն: Սիրուց մղված համայնքի հերթական աջակցությունն ուրախություն էր պատճառել բազմանդամ ընտանիքին:

Սբ. Հովհան Ոսկեբերանի խրատներում կարդում ենք, որ ողորմությունն առաջանում է սիրուց և ոչինչ այնպես չի բարկացնում Աստծուն, ինչպես՝ անողորմ լինելը, ապա շարունակության մեջ նշում է. «Եվ այսպես, ողորմած լինենք, որպեսզի ինքներս էլ ողորմություն գտնենք: Ոչ այնքան նրանց համար, այլ՝ ինքներս մեզ համար, որովհետև մենք այդպիսով յուղ ենք հավաքում մեր լապտերներին այն ահավոր օրվա համար: Երբ կլինի հուժկու կրակ ու բոց, այնժամ այս յուղը կհանգցնի այդ կրակը և կդառնա մեզ համար լույսի պատճառ: Նման ձևով մենք կփրկվենք գեհենի կրակներից: Հակառակ դեպքում, ինչպիսի՞ գթասրտություն պիտի ցույց տա մեր հանդեպ Աստված, ինչպե՞ս պիտի ողորմի մեզ»:

Կարինե Սուգիկյան