Քրիստոնեությունը հոգով ուժեղ մարդկանց կրոն է

Առօրյա կյանքում մարդիկ հաղորդակցվում են միմյանց հետ խոսքի միջոցով: Խոսքի միջոցով տեղեկացնում են միմյանց իրենց կարիքների մասին, երախտագիտություն հայտնում, գովաբանում կամ նախատում, ուսուցանում ու խրատում։ Իսկ նա, ով հավատում ու սիրում է Աստծուն, չի կարող ապրել առանց Նրա հետ հաղորդակցության: Երբ մարդու հոգին անընդհատ զբաղված է աշխարհիկ հոգսերով ու խնդիրներով և անփություն պատճառով ընկնում է մեղքերի մեջ, ինչպես եկեղեցու հայրերն են ասում, զրկվում է աստվածային օրհնությունից, շնորհներից և երկնային օդից՝ աղոթքից՝ աստիճանաբար ենթարկելով իրեն հոգևոր մահվան: Եվ հակառակը, աղոթքով հոգին լուսավորվում է, զորանում և կատարելության ձգտում։

Քրիստոնեությունը հոգով ուժեղ մարդկանց կրոն է, քանի որ քրիստոնյան Աստծու հետ հաղորդակցությամբ ամրացնում է հոգին՝ դիմակայելու բոլոր տեսակի դժբախտություններին, վշտերին և փորձություններին: Քրիստոնյա լինել՝ նշանակում է կրել առանձնահատուկ պատասխանատվություն, այսինքն՝ հոգու փրկության մասին հոգալուց զատ աղոթքով ու գործունեությամբ նպաստել Մայր եկեղեցու և Մայր հայրենիքի զորացմանը ու շենացմանը:

 Օգոստոսի 6-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր արանց» միությունը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, մեկնեց ուխտագնացության Խոսրովի անտառ պետական արգելոցում գտնվող Ս. Պողոս և Ս. Պետրոս եկեղեցին (13-րդ դ.)։ Վաղ առավոտյան ուխտավորները Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցուն կից Ս. Անանիայի մատուռ-դամբարանում, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, միասնական աղոթքի կանգնեցին, ապա Տեր Հոր օրհնությունն ստանալուց հետո շարժվեցին դեպի սրբավայր: Դեպի եկեղեցի տանող դժվարանցելի ուղին ուխտավորներն անցան աղոթքով, ապա Հայաստան և Արցախ աշխարհի համար միասնական աղոթք հնչեցրին ուխտավայրում, որ խոնարհվել է 17-րդ դարում տեղի ունեցած երկրաշարժից: Սիրո ճաշով եզրափակվեց «Զորավոր արանց» միության ուխտագնացության ուղին:

Ամեն անգամ ուխտի ճանապարհ անցնող ուխտավորի հոգում ամրանում է Աստծու մեծության հանդեպ ակնածանքի, Նրա բոլոր առատաձեռնությունների հանդեպ երախտագիտության և երկուղի զգացումները: Ուխտի ճանապարհ անցնողը վստահ է, որ «աղոթքը կարող է անել ամեն բան, քանի որ այն շարժում է ամբողջ տիեզերքը կառավարող Ձեռքը» (սբ. Կյուրեղ Ալեքսանդրացի):

Կարինե Սուգիկյան