Ծարավ

Թագավորի խորհրդականը ծովի ափին դեգերող մի զինվորի ասում է.

- Ցանկացար ծով ունենալ, սակայն ծարավից տոչորվում ես ու տանջվում, որովհետև այս ջուրը շատ աղի է և խմելու համար ոչ պիտանի: Իսկ քեզ տրված այգին ու քաղցրահամ աղբյուրը թագավորը նվիրեց մեկ ուրիշ անձի, այնպես որ դու ունես ծովի չափ ջուր, բայց ծարավից տառապում ես, իսկ մյուսն ունի քացրահամ աղբյուր և խնդությամբ լեցուն ապրում է:

Երկնավոր Հայրը մարդու առջև բերում է լավագույնը, սակայն մարդկանց մեծամասնությունը, մեղքից մթագնած մտքի պատճառով, իր ցանկությունների և երևակայական պատկերացումների հետևից է գնում...

Հովհաննես Մանուկյան