Գրքեր

Կավե կճուճները

Մի անգամ, վանականն իր հոգևոր հոր մոտ եկավ ու ասաց.

- Հա՛յր, քանի անգամ է քեզ մոտ եմ գալիս, խոստովանում եմ մեղքերս, դու ինձ խրատում ես, խորհուրդներ տալիս, սակայն չեմ կարողանում ուղղվել: Ի՞նչ օգուտ ունեմ քեզ մոտ գալուց, եթե մեր խոսակցություններից հետո նորից իմ մեղքերի մեջ եմ ընկնում:

Աբբան պատասխանեց.

- Որդյակ, երկու կավե կճուճ վերցրու՝ մեկը մեղրով, մյուսը՝ դատարկ:

Աշակերտն այդպես էլ վարվեց:

- Իսկ հիմա,- ասաց ուսուցիչը,- մեղրը մի քանի անգամ մի կճուճից մյուսը լցրու:

Աշակերտը կրկին հնազանդվեց:

- Այժմ նայիր դատարկ կճուճին, որդիս, և հոտ քաշիր:

Աշակերտը նայեց, հոտոտեց ու ասաց.

- Հա՛յր, դատարկ կճուճը մեղր է բուրում և հատակին էլ մի քիչ մեղր է մնացել:

- Այդպես էլ իմ խրատներն են հոգուդ վրա հետք թողնում,- ասաց ուսուցիչը,- Եթե առաքինությունների գոնե մի մասը կյանքումդ յուրացնես հանուն Քրիստոսի, ապա Տերն, իր ողորմածությամբ, կլրացնի դրանց պակասն ու հոգիդ կփրկի հավիտենական կյանքի համար: Քանզի տնային տնտեսուհին էլ մեղր բուրող կճուճի մեջ պղպեղ չի լցնում: Այդպես էլ Աստված քեզ չի մերժի, եթե հոգումդ բարեպաշտության գոնե սկիզբը պահպանես:

 

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի

02.01.21
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․