Մար­դու հո­գևոր և թե մարմ­նավոր ա­րա­րած լի­նե­լը բնա­կա­նա­բար ցույց է տա­լիս, որ նա յուր մարմ­նով հարա­տևում է հո­ղի կա­պակ­ցու­թյամբ, իսկ հո­գով կեն­դա­նի է Աս­տու­ծո հա­ղոր­դակ­ցու­թյամբ: Հո­գով նա Աս­տու­ծուցն է, ուստիև նո­րա հո­գևոր կյան­քը ներ­կա­յաց­նում է մեզ մի պատ­մու­թյուն` թե նա յուր կամ­քով և ինք­նա­գի­տակ­ցու­թյամբ ի՞նչ դիրք բռնեց Աս­տու­ծո կամ­քի .....

Բոլոր ժամանակներում և բոլոր հասարակություններում մարդը փնտրել է ուրախություն, քանի որ ի սկզբանե կոչված է Երկնային Արքայության ուրախության համար: Ուրախությունը, ըստ Պողոս առաքյալի խոսքի, Սուրբ Հոգու պտուղներից է (Գաղատ. 5:22): Քրիստոնյայի կյանքում ուրախությունը վկայում է այն մասին, որ Տերը գործում է իր մեջ, որովհետև մեծագույն ուրախություն է Աստծու ներկայությունը: Դարեր շարունակ վանքերում ապրող վանականների հիմնական բնութագրիչներից մեկն .....

Նախ և առաջ մի կո՛ղմ նետեք, հեռացրե՛ք ձեզանից շահասիրությունը։ Աղոթքը պետք է լինի անշահախնդիր։ Թող ամեն ինչ ծածուկ, անշահասեր կերպով լինի։ Այսինքն՝ մի մտածեք, որ եթե միտքը կենտրոնացնեք, սիրտը շնորհով կլցվի ու կթրթռա ուրախությունից։ Մի՛ աղոթեք նման հաշվարկով, այլ աղոթեք պարզորեն ու խոնարհաբար։ Թող ամեն բան Աստծու փառքին ծառայի։ Ի՞նչ էի ասում ձեզ սոխակի մասին։ Նա երգում է, իսկ ոչ մեկը չի տեսնում նրան։ Դուք էլ այդպես անշահախնդիր եղեք։ Ձեզ .....

Ա­ստու­ծո ա­րար­չա­գոր­ծու­թյունն, ըստ ա­մե­նայ­նի, բա­րի է թե՛ յուր հիմ­քով, թե՛ գո­յու­թյամբ և թե՛ նպա­տա­կով: Չա­րը չէ ե­ղել և ա­մե­նա­բա­րի Աս­տու­ծո ա­րա­րած­նե­րի մեջ չէր էլ կա­րող լի­նել (Ծննդ., Ա 4, 8, 10, 12, 18, 21, 31. Ժող., Գ 11. Առ., Ը 31. Ա Տիմ., Դ 4): Բայց Աս­տված յուր ա­րա­րած­նե­րի մեջ ա­զատ կամք շնոր­հեց բա­նավոր ան­ձանց, ո­րոնք են մար­դիկ ու հրեշ­տակ­նե­րը, ըստ ո­րում` .....

Տեր Աստված ասաց. «Լավ չէ, որ մարդը միայնակ լինի։ Նրա նմանությամբ մի օգնական ստեղծենք նրա համար» (Ծննդ. 2:18) Դեպի հավերժության արահետով քայլելու և Աստծուն մոտենալու ուղիների հանգրվաններից մեկն ընտանիքն է, որն արարչագործված է Երկնավոր Հոր հոգատար ձեռքով, որպեսզի մարդն ունենա օգնական՝ ամբողջացնելու համար աստվածային նախախնամության կողմից տրված երկրային առաքելությունը և իր սրտում բացահայտելու Աստծուց պարգևած սիրո հրաշքի երփնագույն .....

 Գերաշնորհ Սրբազան Հայր, Արարատյան Հայրապետական թեմի հոգևոր դասի և հավատացելոց անունից ջերմորեն շնորհավորում ենք Ձերդ Սրբազնությանը՝ ծննդյան տարեդարձի կապակցությամբ: Աղոթք ենք առաքում առ Աստված և հայցում Երկնավոր Տիրոջը, որ Բարձրյալն Աստծո կամոք առավել առատանան Ձեր հոգեբուխ մղումներն ու շնորհները: Ի սրտե մաղթում ենք Ձեզ կենաց արևշատություն, քաջառողջ երկար տարիներ՝ թեմական կյանքը շարունակ պայծառացնելու բազում նորանոր աստվածաշնորհ .....

Ըստ եկեղեցական տոնացույցի՝ հինգ տաղավար տոների հաջորդ օրը կոչվում է մեռելոց: Ննջեցյալների հոգու հանգստության և խաղաղության համար եկեղեցիներում մատուցվում է Սուրբ Պատարագ, կատարվում է հոգեհանգստյան կարգ: Այդ օրը նվիրված է ճշմարիտ ու սուրբ հավատով ի Քրիստոս ննջածների հիշատակին, մարդիկ վերհիշում են նրանց հիշատակը, ողորմություն տալիս կարոտյալներին: Հին Կտակարանում Մակաբայեցիներ երկրորդ գրքում Հուդա Մակաբայեցին, պատերազմում ընկածների .....

Խաչի վեր բարձրացման տոնը՝ Խաչվերացը, ուրախալի տոն է ամեն մի քրիստոնյայի համար: Դարեր առաջ հաղթանակի և զորության նշանը՝ Քրիստոսի խաչը, մեծ ուրախությամբ ետ վերադարձվեց գերությունից: Ինչպես այն ժամանակ, այնպես էլ այսօր, Սուրբ Խաչը, ըստ Սուրբ Գրիգոր Տաթևացու, քրիստոնյաներիս պարծանքն է և Քրիստոսի փառքը: Տաղավար այս տոնը յուրաքանչյուր քրիստոնյայի ևս մեկ անգամ հիշեցնում է Աստվածային սերը. «Աստված մեր հանդեպ ունեցած իր սերը հայտնեց դրանով, .....

Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցու տաղավար տոներից Խաչվերացը նշվում է սեպտեմբերի 11-17-ն ընկած կիրակի օրը: Ակունքներով այս տոնը պատմական է և վերաբերում է Հիսուս Քրիստոսի խաչափայտի ազատագրման հիշատակին: Մինչև XX դ. սկզբները, Խաչվերաց տոնը, որը կենցաղում տարածված էր Սփխեչ կամ Սըբխեչ անվամբ, ուներ նաև այլ անվանաձևեր. Խչվերաց, Ուլոց (Ուլնոց), Խրով, Խաչեյն Զադագ և այլն: Սեբաստացիները սեպտեմբեր ամիսը անվանում էին Խաչ-Խաչին, քանի որ տոնը հաճախ ընդգրկում .....

Ա­ստու­ծո ա­րար­չու­թյան սկզբուն­քից բղխում է և նո­րա նա­խախ­նա­մու­թյունը կամ տես­չու­թյունը (Ի­մաստ., ԺԴ 3. ԺԷ 2), որ ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյան ան­մի­ջա­պես հե­տևում է: Ինչ­պես որ ա­ռանց Աս­տու­ծո ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյան չէր կա­րող ո­չինչ գո­յու­թյուն ստա­նալ, նույն­պես և ոչ մի ա­րա­րած չի կա­րող ա­ռանց Աս­տու­ծո նա­խախ­նա­մու­թյան կեն­սու­նակ լի­նել ու հարա­տևել: .....