Անծանոթը

Մի արվեստագետ, ինչ-որ մեկին փնտրելով, օտար քաղաքի մայթերով անցնում է` հանդիպելով տարբեր ուղղություններով գնացող բազմաթիվ մարդկանց: Կանգնում է մի արձանի մոտ ու ասում.

- Գտա նրան, ում այսքան երկար տարիներ պատկերացնում էի: Այժմ կարող եմ նրան նկարել կտավի վրա: Սակայն կարծես ինչ-որ բան պակասում է:

Մի օտարական, որ արձանի մոտով անցնում էր, լսում է այս մարդու խոսքը և պատասխանում.

- Սա Հիսուսի արձանն է, քեզ նման մի արվեստագետ է կերտել` պատկերացնելով այնպես, ինչպես կցանկանար տեսնել Աստծուն և կյանքը: Բայց ճշմարիտ ես ասում, թե ինչոր բան պակասում է: Եվ դա հավատքի պակասությունն է, որպեսզի իրապես մարդիկ զգան Աստծո ներկայությունը:

Արվեստագետն ասում է.

- Ո՛վ օտարական, դու ի՞նչ գիտես Աստծո մասին, ես մանկությունից ի վեր քրիստոնյա եմ եղել և ավելի լավ եմ ճանաչում Նրան:

Օտարականը պատասխանում է.

- Դու ինձ ես փորձում նկարել... և բազում անգամ իմ կողքով անցել ես` ինձ և կյանքը փնտրելով...

Հովհաննես Մանուկյան