Հարուստ երիտասարդն ու աղքատի աղջիկը

Մի մարդ կամենում էր իր որդուն հարուստ և անվանի մի գեղեցկուհու հետ ամուսնացնել: Սակայն երիտասարդը չցանկացավ նրա հետ ամուսնանալ, քանի որ ամուսնությունը վատ բան էր համարում և հեռացավ հայրական տնից: Մի թշվառ ծերունու տանը մի աղջկա հանդիպեց, ով զարմացրեց նրան կյանքի, հոգևոր հարստությունների և Աստծո նկատմամբ մարդու վերաբերմունքի մասին իր խորը դատողություններով: Երիտասարդը սիրեց նրան խելքի և բարեպաշտության համար ու հորից նրա ձեռքը խնդրեց:

Երկար ժամանակ ծերը չէր համաձայնվում, ասելով.

- Չեմ կարող նրան քեզ տալ, դու հարուստ ընտանիքից ես, իսկ նա աղքատ է, օժիտ չունի:

Երիտասարդը պատասխանում էր.

- Իմ տանը հայրս ցանկանում էր ինձ հարուստ ու արժանավոր մի աղջկա հետ ամուսնացնել, բայց ես չցանկացա ամուսնանալ: Ինձ համար կարևորը թանկարժեք զարդերը չեն, այլ բարեպաշտությունն ու խելացիությունը:

- Եթե նրան քեզ տամ, ապա կբաժանես մեզ ու նրան քո տուն կտանես:

- Ոչ,- պատասխանեց երիտասարդը,- պատրաստ եմ այստեղ մնալ:

Դեռ շատ փորձություններ ու հարցեր էր պատրաստել ծերը, սակայն երիտասարդը դրանք հանգիստ տարավ: Եվ հայրն իր համաձայնությունը տվեց: Իսկ երիտասարդն իր ընտրության համար լիովին վարձատրվեց. պարզվեց, որ այդ թշվառ ծերունին բավականին հարուստ մարդ էր:

Յուրաքանչյուր մարդու դիմաց երկու ճամփա կա՝ երկրային անցողիկ ու ապականացու բարիքների կուտակման կամ հոգևոր հարստությունների՝ հոգու ու երկրային գեղեցկության:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի