Սեփական փորձով

Մի անգամ ծերի մոտ մի կին եկավ իր փոքրիկ որդու հետ:

- Տղայիս աչքով են տվել,- ասաց նա,- առավոտից երեկո արմավ է ուտում: Միայն քաղցր արմավներ և ուրիշ ոչինչ: Ի՞նչ անեմ:

Ծերը նայեց տղային ու ասաց.

- Բարի՛ կին, որդուդ հետ տուն վերադարձիր: Իսկ վաղն այս ժամին կրկին ինձ մոտ արի և ես կօգնեմ քեզ:

Հաջորդ օրը ծերը փոքրիկին իր ծնկներին նստեցրեց, վերցրեց նրա ձեռքից արմավն ու ասաց.

- Որդյա՛կ, հիշիր, որ աշխարհում այլ համեղ բաներ էլ կան:

Այնուհետև օրհնեց երեխային ու տվեց մորը:

Շփոթված մայրը հարցրեց նրան.

- Ինչո՞ւ դա երեկ չասացիր: Ի՞նչ կարիք կար, որ կրկին նման երկար ճանապարհ կտրեինք:

- Բարի՛ կին,- պատասխանեց ծերը,- երեկ ես համոզիչ կերպով չէի կարող որդուդ ասել այն, ինչ այսօր ասացի, քանի որ երեկ ես ինքս էլ հաճույքով արմավ էի ուտում:

Սկսիր քեզնի՛ց: Բոլոր խորհուրդներն ու խրատներն ուժ են ստանում միայն այն ժամանակ, երբ հաստատված են քո սեփական կյանքով:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի