Քրիստոնյայի համար կյանքի ամեն մի պահն իր Փրկչին առավել մոտենալու միջոց է: Այդ պատճառով Քրիստոսին հետևող անձն իր աստվածատուր ժամանակը փորձում է իմաստավորել աստվածահաճո կյանքով: Եկեղեցու հայրերը շատ հաճախ հորդորում են ուշադիր լինել ինքդ քո հանդեպ, ուշադիր լինել, թե ինչ է կատարվում հոգումդ և արդյո՞ք կատարվածն ուղղորդում է դեպի փրկություն: Մեր հոգում են գտնվում այն ամենի արմատներն, ինչ մենք իրագործում ենք կյանքում, ուստի անհրաժեշտ է ապրել ներքին ուշադրությամբ, որի բնական պտուղներից և աստվածահաճո դրսևորումներից մեկն է ողորմության առաքինությունը:
Աստվածնմանության առաքինության՝ ողորմության շուրջ համախմբված Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, սեպտեմբերի 26-ին այցելեց Օհանովի 6 շենքի բն. 13 հասցեում բնակվող նախկին ազատամարտիկ, 1-ին կարգի հաշմանդամ Արմեն Գրիգորյանի (45 տ.) ընտանիք: Արմենն ապրում իր մոր՝ 68-ամյա տիկին Ռոզայի և զույգ տղաների հետ միասին: Երկու ամիս առաջ Արմենի կինը՝ 45-ամյա Նաիրա Աբգարյանը, զույգ տղաներ է ունեցել և հետծննդյան բարդությունների պատճառով մահացել է: Այժմ երեխաների խնամքով զբաղվում են դայակները, որ նշանակվել են բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, մանկական վիրաբույժ, ՀՀ Աժ առողջապահության, մայրության և մանկության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ՝ Արա Բաբլոյանի կողմից:
Արմեն Գրիգորյանը մասնակցել է 1988-1994 թթ. Արցախյան ազատագրական պատերազմին, գլխի կոնտուզիա տանելով, կորցրել է շարժվելու ընդունակությունը: Նա նշեց, որ Վազգեն Սարգսյանի միջնորդությամբ Գերմանիայում բուժում է ստացել, ինչի շնորհիվ մասամբ վերականգնել է շարժվելու ընդունակությունը և այժմ կարողանում է սայլակով տեղաշարժվել: Արտերկրում բուժումը շարունակելու հնարավորություն չունի, իսկ այստեղ ժամանակ առ ժամանակ ընթացիկ բուժումներ է ստանում:
Տեր Գրիգորը բժշկության աղոթք կարդաց և ընտանիքին հանձնեց համայնքի անդամներ Սուսաննա Աբրահամյանի (50 000 դրամ) և Մոնթե Գրիգորյանի (100 ԱՄՆ դոլար) կողմից տրամադրած դրամական օգնությունները: Նախկին ազատամարտիկն իր գոհունակությունը հայտնեց Տեր Գրիգորին, համայնքին և աջակից անձանց:
Սբ. Հովհան Մանդակունին նշել է, որ աստվածպաշտությունը կայանում է առատ ողորմածությամբ, նեղության ու վշտի մեջ եղողներին այցելությամբ, այդպիսինն անիմանալի բարության վայելչությանը կարժանանա նաև երկրի վրա՝ իր բարեգործության փոխարեն առատ բարություն գտնելով: Ապա սուրբը մատնանշում է ողորմածությունից եկող բարիքները. «Ողորմություն անելով՝ սրբանում է ողորմածի մարմինը և հոգին, օրհնվում են նրա ինչքերը, հաջողվում աշխատանքները, շատանում են արտերը, պտղավորվում են անդաստանները, եթե միայն նա աստվածային կամքի համեմատ կատարի ողորմությունը: Որովհետև տալով աղքատներին՝ Աստծուն է փոխ տալիս, և միայն տվածը չէ, որ Աստված երկնքի մեջ կվերադարձնի, այլ նաև կփրկի ողորմածին սատանայի թակարդներից, կազատի դժոխքից և Երկնքի Արքայություն կշնորհի նրան»:
Կարինե Սուգիկյան