Մի մեծահարուստ երիտասարդ, երկարատև ճամփորդությունից և փնտրտուքներից գունատված, գալիս-հասնում է Հեռավոր Արևելքի ծաղկած բալենու տակ նստած իմաստունի մոտ ու հարցնում.
-Ես գնացի ամբողջ աշխարհը պտտվեցի, շատ նպատակներ իրագործեցի, բայց երջանիկ չդարձա: Ինչո՞ւ ես այդքան պայծառ ու երջանիկ, որովհետև այս կղզուց այն կողմ երբևէ չես նավարկել, չունես հարստություն, փող և հնարավորություն, բայց տեսնում եմ, թե ինչքան պայծառ ու երջանիկ ես..., ինձ էլ հայտնիր քո գաղտնիքը
Իմաստունը հարցնում է.
-Ինչո՞ւ ես այդքան հոգեպես տանջվում, չարչարվում, աշխարհներով մեկ ճամփորդում, ձգտում հնարավորինս գումար և փառք վաստակել, ջանքեր գործադրում ինչ-որ բան անել այս աշխարհում:
Մեծահարուստը մտորում է և պատասխանում.
- Որպեսզի վայելեմ, վերջապես հանգիստ ու խաղաղություն առնեմ:
Ծերունին ժպտում է և ասում.
- Այդ վերջապեսը քո հոգու ներսում է և ոչ թե դրսում, որովհետև այս բալենու տակ նստած արդեն շատ երկար տարիներ է` Աստծուն նայելով հանգիստ եմ առնում և հոգով` խաղաղության մեջ ապրում...
Հովհաննես Մանուկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի