Այլևս չեմ կարող

Մի մարդ խելակորույս արագությամբ մոտենում է ծովափին գտնվող բարձրաբերձ ժայռի գագաթին` ինքն իրեն ասելով.

- Այլևս չեմ կարող..., այլևս չեմ կարող ապրել մեղքերի բեռից ու ծանրությունից ու այսքան անհաջողություններից...

Ժայռի գագաթին տեսնում է Հիսուսին` փոքրիկ քարեր նետելիս ծովի մեջ:

Մարդը, հետաքրքությունից դրդված, հարցնում է.

- Նախքան ինձ ցած նետելը այս ժայռից, Տեր Հիսուս, կուզենայի իմանալ, թե ինչո՞ւ ես քարեր նետում ծովի մեջ:

Հիսուս պատասխանում է.

- Ցանկանում եմ ծովը քարերով լցնել և ժայռին հավասար դարձնել, որպեսզի չկարողանաս քեզ ցած նետել այստեղից:

Մարդն ասում է.

- Բայց, Տե՛ր, Դու ամենակարող և իմաստություն պարգևողն ես, մի քանի վայրկյանում կարող ես ծովը ցամաքեցնել և ժայռին հավասար դարձնել, իսկ այսպես հազար տարի էլ անցնի, փոքրիկ քարերով ծովը նույնիսկ չի ծածկվի...

Հիսուս պատասխանում է.

- Ահա այդպես էլ Աստծո սերը, ներողամտությունը, ողորմությունը և փրկությունն այնքան անսահման են, որ մեղքերդ չեն կարող ծածկել Իմ ներողամտությունը և փրկության անսահմանությունը, որոնք միշտ քեզ կփրկեն ու կյանք կպարգևեն:

Մարդը լռելյայն գլուխը կախում է և հեռանում:

Հովհաննես Մանուկյան