Հավատի անսասանությունը

Մի հեթանոս թագավոր իր մոտ կանչեց մի եպիսկոպոսի և պահանջեց, որ նա հրաժարվի իր հավատից: Եպիսկոպոսն ասաց.

- Պատկերացրու, արքա՛, որ ծառադ թշնամիներիդ ձեռքն է ընկնում և ոչ մի պայմանով չի ցանկանում դավաճանել քեզ: Թշնամիները հանում են նրա հագուստը, անարգում են նրան և բաց թողնում: Ասա՛ ինձ, տիրակա՛լ, երբ հանուն քեզ տուժած այդ ծառան վերադառնա, արդյո՞ք պատվով ու փառքով չես պարգևատրի նրան:

- Իհա՛րկե, կպարգևատրեմ,- պատասխանեց արքան:

- Դու կարող ես հանել իմ երկրային հագուստը, այսինքն՝ իմ կյանքը, բայց Աստված ինձ նոր, ավելի լավ հագուստով կզգեստավորի,- ասաց եպիսկոպոսը:

Թագավորը մտածեց և բաց թողեց եպիսկոպոսին:

Մարմինը հագուստ է՝ հոգու տունը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի