25 Նոյեմբեր, Բշ
Մի օր մի քահանա քայլում է փողոցով և ահա անցնելիս տեսնում է խաչքարագործ վարպետի, ով, խոնարհված մի անտաշ քարակտորի վրա, կամաց-կամաց զարկերով այն հարթեցնում է, գեղեցկացնում և հետո դրա վրա սկսում է փորագրություններ անել: Քահանան կանգ է առնում, մի պահ ուշադրությամբ նայում է և կես մտքում կես բարձրաձայն ասում է.
-Երանի ես էլ կարողանայի այսպես իմ ժողովրդին հղկել, հեռացնել իրենց վրայից մեղքերը, չար սովորությունները, ապա ամբողջովին մաքրելուց հետո նրանց հոգիներում փորագրեի Քրիստոսի անունն ու Նրա պատվիրանները: Այն ժամանակ քանդակագործը բարձրացնում է իր գլուխը, նայում իր կողքին կանգնած քահանային և ասում.
-Եթե դու էլ ինձ նման խոնարհվես ու ջանք թափես, դու էլ կհաջողես: