Հորդանանի քարանձավում Բառնաբաս անունով մի անապատական կար: Սա մի օր եկավ Հորդանանից ջուր խմելու և ոտքերը եղեգներին խփելով` վերքեր ստացավ, և վերքերը մնացին, իսկ ինքը դրանք բուժելու համար բնավ հոգս չէր անում և իր մոտ եկողներին ասում էր. «Որքան մարդ արտաքուստ չարչարվում է` այնքան ներքուստ հրճվում է»: Եվ այս հայր Բառնաբասը իր այրից եկավ Պերգամոս և այնտեղ մնաց մի տարի, իսկ նրա այրում բնակվեց մի ուրիշ անապատական, որը տեսավ Աստծո հրեշտակին` կանգնած ընծայման սեղանի վրա, որ ծերն էր հաստատել և օրհնությամբ սրբագործել: Անապատականը հարցրեց հրեշտակին. «Ի՞նչ ես անում այստեղ»: Եվ նա ասաց. «Ես Տիրոջ հրեշտակն եմ. երբ սրբագործվեց այս, ինձ հանձնվեց»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի