Հունվարի 23-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցում, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանը Մարիամ Աշխատոյանին (35 տ.) հանձնեց դրամական օգնություն (100 ԱՄՆ դոլար), որ տրամադրել էր ամերիկաբնակ Կարեն Վարդանյանը: Աշխատոյան ընտանիքի չորս անչափահաս երեխաների հայրը 2-րդ խմբի զինհաշմանդամ է և ի վիճակի չէ աշխատելու: Կարիքավոր բազմազավակ ընտանիքը բնակվում է վարձակալությամբ Էջմիածին քաղաքի Կրուպսկայա փողոցի 18 հասցեում: «Արդեն մի քանի ամիս է, ինչ մեծ աղջկաս մոտ տեսողության հետ կապված խնդիր է առաջացել, բայց չենք կարողանում նրան բուժման տանել՝ գումար չունենալու պատճառով: Իսկ ամուսնուս հաշմանդամության և ընտանեկան նպաստի գումարները հազիվ են բավարարում տան վարձի, կոմունալ ծախսերի և սննդի համար: Անչափ շնորհակալ եմ Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքից, Տեր Գրիգորից և աջակից անձից՝ ընտանիքիս օգնության ձեռք մեկնելու համար»,- ասաց Մարիամը:
Սիրո ամենամեծ արգելքը հպարտությունն է: Հպարտությունն ու սերը չեն կարող ապրել միևնույն սրտում: Որպեսզի մարդն իրագործի Քրիստոսի պատգամած բարձրագույն պատվիրանն Աստծո և մերձավորի հանդեպ սիրո մասին, ապա պետք է իր սրտից արմատախիլ անի հպարտությունը: Աստծո օգնությամբ հնարավոր է ազատվել հպարտության ախտից: Այս մեղքը հարձակում է գործում նաև նրանց վրա, ովքեր կարծում են, թե հասել են հոգևոր կատարելության. «Մի անապատական հպարտությամբ մտածում էր, թե ինքը, ի տարբերություն աշխարհի մյուս մարդկանց, գերազանցել է կատարելության մեջ: «Կգտնվի արդյո՞ք աշխարհում մեկը, որ ինձնից լավը լինի»,- մի օր նա հարցրեց ինքն իրեն: Նույն պահին ձայն լսեց երկնքից՝ գնա քաղաք և կտեսնես նրան, ով ավելի լավն է: Նա մեկնեց քաղաք և հանդիպեց մի ծերունու՝ մեջքին փայտի մի կապոց: Նրանք զրուցեցին, զրույցից անապատականն իմացավ, որ ծերունու միակ զբաղմունքը՝ քաղաքում փայտ վաճառելն է, որից ստացված եկամուտը նա երեք մասի է բաժանում՝ մի մասը որբերին, մյուսը՝ եկեղեցուն, իսկ երրորդը թողնում է իրեն: Լսելով այդ մասին՝ վանականն ամաչեց և սրտում խոստովանեց, որ գտել է նրան, ով ավելի լավն է, քան ինքը և բուժվեց հպարտությունից»:
Կարինե Սուգիկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի