Մի մարդ, հայհոյախոսելով ու հոգևորականի մասին կեղծ ու չար լուրեր տարածելով, շրջում էր ողջ համայնքով: Մի գեղեցիկ օր էլ զղջաց իր արարքի համար, եկավ հոգևորականի մոտ ու ներողություն խնդրեց նրանից: Ասաց, որ ամեն ինչի պատրաստ է, միայն թե իր մեղքի քավի: Հոգևորականն ասաց, որպեսզի տանից մի բարձ վերցնի, քանդի ու փետուրները քամուն տա: Խնդրանքը բավականին տարօրինակ էր, բայց դժվար չէր կատարել:
Մարդն արեց այնպես, ինչպես ասվել էր իրեն ու հոգևորականի մոտ վերադարձավ:
- Իսկ այժմ,- ասաց հոգևորականը,- գնա ու բոլոր փետուրները հավաքիր: Թեկուզև զղջումդ և գործածդ չարիքն ուղղելու ցանկությունդ անկեղծ են, բայց ինչպես քամուն տված փետուրներն է անհնար հավաքել, այնպես էլ խոսքերիդ պատճառած վնասը հատուցել:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի