Բավականին կարողությունների տեր երկու աշխատասեր եղբայրներ կային, որ իրենց զավակներներին էլ էին շատ աշխատասեր մեծացրել: Մի անգամ եղբայրներից մեկն իր մոտ կանչեց իր եղբոր զավակներին ու ասաց.
- Ձեր հայրը մի այնպիսի օր գիտի, որ այդ օրն աշխատելով կարելի է այնքան հարստանալ, որ այլևս ապրուստի կարիք չես զգա: Ես իմ սեփական փորձով գիտեմ, բայց մոռացել եմ, թե որ օրն էր, ուստի ձեր հոր մոտ գնացեք ու նրանից հարցրեք:
Երեխաներն ուրախությամբ իրենց հոր մոտ գնացին ու սկսեցին խնդրել, որ ասի, թե որ օրն է: Հայրը պատասխանեց.
- Ես էլ եմ այդ օրը մոռացել, բայց գնացեք ու ողջ տարին անդադար աշխատեք ու հնարավոր է, որ ինքներդ գտնեք անհոգ կյանք պարգևող այդ օրը:
Երեխաները մի տարի աշխատեցին, բայց այդպիսի օր չգտնելով՝ կրկին իրենց հոր մոտ եկան: Հայրը նրանց վարձատրեց իրենց աշխատանքի դիմաց ու ասաց.
- Ահա՛, թե ինչ: Տարին եղանակների բաժանեք ու ըստ դրանց աշխատեք, այդպես ավելի հեշտ կգտնեք այդ օրը:
Երեխաներն այդպես էլ վարվեցին, բայց կրկին չգտան այդ օրը: Տարվա վերջում հայրը կրկին վարձատրեց նրանց ու խորհուրդ տվեց.
- Եթե տարին ամիսների բաժանեք ու այդպես աշխատեք, կգտնեք այդ օրը:
Երեխաները սա էլ արեցին, բայց այդպես էլ օրը չգտնելով՝ հորն ասացին.
- Քո ասած օրը չգտանք, բայց հետագա կյանքի համար անհրաժեշտ միջոցներն արդեն ունենք, ուստի այլևս չենք աշխատի:
Հայրը պատասխանեց.
- Օրը, որի մասին խոսում էի, մահվան օրն էր, այդ պատճառով էլ չգտաք, քանի որ այն հաճախ վրա է հասնում այն ժամանակ, երբ դրա մասին ամենևին չենք մտածում: Ուստի պետք է օր ու գիշեր աշխատել հոգու փրկության համար ու նախապատրաստվել մահվանը:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի