Կոտրված սիրտը

Խաչակրաց արշավանքից վերադարձած արքայազնը վերցնում է մեծ մուրճը և հարվածներով սկսում փշրել իր պատկերով կերտված հիասքանչ արձանը:

Ծառաները զարմացած ու ապշած հարցնում են.

-Ո՛վ տեր, ինչո՞ւ ես կոտրում քո վսեմաշուք արձանը, որով փառավորվում է անունդ և հիշատակդ դարեդար:

Խաչակիր արքայազնը պատասխանում է.

-Նախքան իմ մեկնելը երազում էի այս արձանն ունենալ և ունեցա, սակայն այժմ երազում եմ Աստծո հետ լինել, քանի որ երկնային նախախնամությունն ինձ դարձի բերելու համար կյանքի մուրճի հարվածներով այսպես կոտրեց իմ «ես»-ն ու կարծրացած սիրտը, երբ անցա փորձությունների, ձախողումների, անհաջողությունների ու պարտությունների ճանապարհով և միայն այդ ժամանակ բացվեցին աչքերս ու իրապես տեսա ինքս ինձ, կյանքն ու Աստծուն ու հասկացա, որ այդքան տարիներ սխալ ճանապարհով եմ ընթացել ու ապրել և չկա ավելի մեծ իմաստ, քան Աստծո հետ լինելն ու աստվածային սիրո ու հոգևոր խոնարհության արժեքներով ապրելը:

 
Հովհաննես Մանուկյան
25.08.20
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․