23 Նոյեմբեր, Շբ
Մի անգամ Եգիպտոսի մի գյուղով անցնում էր հայր Սրապիոնը և այնտեղ մի պոռնիկ կնոջ տեսավ: Ծերը նրան ասաց. «Սպասի՛ր ինձ այս երեկո քեզ մոտ»: Պոռնիկն ասաց. «Շատ լավ, հա՛յր»: Պատրաստվեց, հարդարեց անկողինը և սպասեց, որ ծերը նվերներով գա: Երբ երեկո եղավ, ծերը եկավ` ոչինչ չունենալով իր հետ, և ներս մտնելով` ասաց. «Պատրաստեցի՞ր անկողինը»: Նա ասաց. «Այո՛, հա՛յր», և դռները փակեցին: Հայր Սրապիոնն ասաց կնոջը. «Սպասի՛ր մի փոքր, որովհետև պաշտամունք ունենք կատարելու. նախ ա՛յն կատարենք»: Եվ ծերն սկսեց իր պաշտամունքը սաղմոսներից, և սաղմոսները ընդմիջում էր աղոթքներով` պաղատելով Քրիստոսին այդ կնոջ համար, որ ապաշխարի և փրկվի: Եվ Աստված լսեց նրան: Կինը կանգնած էր ծերի մոտ և դողալով աղոթում էր: Եվ երբ ծերն ավարտեց սաղմոսները, կինն ընկավ գետնին: Իսկ ծերը սկսեց բազում ժամեր քարոզել նրան առաքյալից և այդպես ավարտեց աղոթքը: Կինը հասկացավ, որ նա ոչ թե մեղանչելու համար էր եկել իր մոտ, այլ` իր հոգին փրկելու: Արտասուքներով ընկավ նրա առջև` ասելով. «Ո ՜վ սուրբ հա՛յր, տա՛ր ինձ այնտեղ, որտեղ, քո գիտենալով, կարող եմ փրկվել»: Այնժամ ծերը տարավ նրան մի կուսանաց վանք, հանձնեց նրան վանամորը և ասաց. «Մա՛յր, վերցրո՛ւ այս քրոջը, բայց պատվիրաններ և լուծ մի՛ դիր նրա վրա, ինչպես մյուս քույրերին, այլ՝ ինչ ինքը կուզի` այն կտաս նրան»: Եվ այնտեղ մի փոքր մնալուց հետո, կինն ասաց. «Ես մեղավոր եմ և կամենում եմ ուշուշ ճաշակել»: Մի քանի օր անց ասաց. «Ես բազմամեղ եմ և չորս օրը մեկ եմ կամենում ճաշակել». և այդպես արեց: Մի քանի օր անց աղաչեց վանամորը և ասաց. «Քանի որ իմ գործերով բազում անգամ բարկացրի Աստծուն, բարի՛ եղիր ինձ գցել մի խրճիթ և փակել բոլոր կողմերից և պատուհանից կտաս ինձ մի փոքր հաց և ձեռագործ»: Վանամայրը լսեց նրան և այդպես արեց: Եվ այսպես հաճո եղավ Աստծուն իր կյանքով:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016