Հայրենասիրության վառ օրինակների հանդիպում ենք նաև սրբերի կյանքում, նրանց սերը հայրենիքի հանդեպ այնքան մեծ էր, որ հաճախ հասնում էր ինքնազոհողության: Պողոս առաքյալն էլ իր նամակներից մեկում գրում է. «Մեծ տրտմություն է ինձ և անհատնում ցավ՝ իմ սրտին, որովհետև ես ինքս երդումով փափագում էի նզովվել Քրիստոսից իմ ազգակից եղբայրների համար, որ իսրայելցիներն են: Իմ սրտի փափագը և աղոթքը առ Աստված՝ նրանց փրկության համար են» (Հռոմ. 9:2-4; 10:1): Ինքը՝ Հիսուս Քրիստոս, մոտենալով Երուսաղեմին՝ Իր երկրային հայրենիքի գլխավոր քաղաքին, և կանխատեսելով այն սարսափելի աղետները, որ պետք է կրեր Երուսաղեմը, դառնորեն լաց եղավ (Ղուկ. 19:41-44): Այդպիսի սիրով էր Նա սիրում Իր երկրային հայրենիքը:
Քրիստոնյան չի կարող չսիրել իր հայրենիքը. այնտեղ են տեղի ունեցել նրա մարմնավոր ու հոգևոր ծնունդները, այնտեղ է առաջին անգամ տեսել աստվածային լույսը, վայելել ծնողական սերն ու փաղաքշանքը, կրթվել ու քրիստոնեական դաստիարակություն ստացել: Երախտագիտության պարտքը և քրիստոնեական պարտավորությունը պահանջում է քրիստոնյայից սիրել իր հայրենիքն անկեղծորեն և իր կարողության չափով ծառայել նրան՝ նպաստելով նրա բարօրությանը:
Հայրենիքի հանդեպ սերը և այն պաշտապանելու մեծ մղումն էր, որ արցախյան վերջին պատերազմին բազմաթիվ հայորդիների առաջնորդեց՝ հայրենյաց սահմանները պաշտպանելու: Հայրենյաց պաշտապանների թվում էր նաև Գուրգեն Սարգսյանը, որ հանուն հայրենիքի պաշտպանության հերոսաբար զոհվեց նոյեմբերի 3-ին՝ Շուշիում:
Օգոստոսի 3-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանը, ՀՀ ԶՈՒ հոգևոր առաջնորդ Տ․ Մովսես վրդ․ Սարգսյանի միջնորդությամբ, որպես սիրո և երախտագիտության արտահայտություն, զոհված հերոսի կնոջը՝ Գալստյան Լիլիթին (35 տ.), փոխանցեց 100 000 դրամ, որ տրամադրել էր ամերիկաբնակ Կարինե Ավագյանը: Լիլիթն իր երկու անչափահաս աղջիկների հետ բնակվում է Անդրանիկի փ. 66շ., բն. 3 հասցեում:
Զոհված հերոսի կինն իր երախտագիտությունը հայտնեց աջակից անձին:
Կարինե Սուգիկյան