Տեր Հովհաննես քհն. Կարապետյան

Ծնվել է 1920թ.-ի մայիսի 12-ին, Յոզկաթում, Թուրքիա:

1924թ.-ին ընտանիքով՝ հայրը, մայրը և երկու կրտսեր եղբայրները, բռնագաղթվել են Հալեպ, Սիրիա: Նախնական կրթությունը ստացել է Հալեպի հայ-կաթոլիկ վարժարանում:

1930-1935թթ. սովորել է Հալեպի Գյուլբենկյան վարժարանում:

1935-1936թթ. սովորել է Հայկազյան վարժարանում:

1936-1941թթ. սովորել է Երուսաղեմի հոգևոր ճեմարանում:

1941թ. ձեռնադրվել է սարկավագ:

1943թ. դուրս է եկել Երուսաղեմի հայոց վանքից և հաստատվել Հայֆայում, Պաղեստին:

1947թ. ամուսնացել է Զվարթ Գևողլանյանի հետ և նույն թվականին ներգաղթել Սովետական Հայաստան: Սկզբնական տարիներին աշխատել է Հայաստանի ազգային գրադարանում, կատարել թարգմանություններ՝ անգլերենից և ֆրանսերենից: Նույն ժամանակաշրջանում երգել է Հայաստանի պետական երգչախմբում:

1954թ. փետրվարի 21-ին, Տեր Սահակ եպիսկոպոս Տեր-Հովհաննիսյանի ձեռամբ, ձեռնադրվել է քահանա (Էջմիածին ամսագիր, փետրվար 1954թ., էջ 14):

1957թ. ապրիլի 19-ին Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի օրհնությամբ ստացել է լանջախաչ կրելու իրավունք:

Քահանայական ձեռնադրության քառասնօրյա շրջանը անցկացրել է Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցում, որտեղ էլ 1954թ.-ի մարտի 10-ին մատուցել է իր անդրանիկ Պատարագը: Նույն տարում նշանակվել է Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր հովիվ և պաշտոնավարել մինչև 1970թ. մարտ ամիսը:

1970թ. մարտին, ընտանիքով՝ կնոջ և երեք դուստրերի հետ, տեղափոխվել է Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ:

1973թ. Վազգեն Առաջին Վեհափառի տնօրինությամբ տեղափոխվել է Ֆրանսիա՝ նշանակվելով Լիոնի եկեղեցու հոգևոր հովիվ: Մի քանի տարի ծառայելուց հետո վերադարձել է Միացյալ Նահանգներ, Լոս-Անջելես, ընտանիքի մոտ՝ կյանքի վերջին տարիները նվիրելով հայերենի դասավանդմանը Լոս-Անջելեսի հայաշատ գաղութի մանուկներին:

1992թ. սեպտեմբերի 15-ին կնքել է իր մահկանացուն: Թաղման կարգն ու վերջին օծումը կատարվել է Լոս-Անջելեսի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցում: