Ժամանակակից աշխարհում մեղքի և գայթակղության բազմապատկումը քրիստոնյային առավել է ուղղորդում պահեցողության և աղոթքի: Եթե միայն նյութականի մասին մտածող անձն ամենայն բծախնդրությամբ հոգ է տանում միայն իր մարմնի մասին՝ անուշադրության մատնելով անմահ հոգին, կարծես այն անգամ գոյություն էլ չունի, ապա քրիստոնյան իր մարմինը խնամելուց զատ ամենայն ջերմեռանդությամբ խնամում, սնում և մաքրում է իր հոգին:
Տան, մերձավորի, երկրի և շրջապատող աշխարհի մասին հոգսը քրիստոնեական սիրո դրսևորում է և կարևորագույն պարտականություն: Այս բարի ու ազնիվ հոգածությունների մեջ քրիստոնյայի համար առաջնայինը հոգու փրկության մասին հոգսն է, ինչն էլ Քրիստոսի հետևորդին ժամանակ առ ժամանակ ուղղորդում է դեպի աղոթքի ճանապարհը:
Հուլիսի 8-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր արանց» միությունը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ և հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի առաջնորդությամբ, ուխտի մեկնեց Կոտայքի մարզի Գեղաշենի Ս. Սարգիս և Ճգնավորի մատուռներ: Ամեն մի սրբավայրում ուխտավորները համախմբվեցին միասնական աղոթքի շուրջը: Բազմադարյան ուխտավայրերը ջերմացան ուխտավորների ջերմեռանդ աղոթքներից, որ ուղղված էին Հայոց ազգի հավատի մեջ ամրապնդմանն ու զորացմանը: Միասնական աղոթքից հետո Տեր Գրիգորը մաղթեց ուխտավորներին, որ Ամենակալն ապաշխարության վճռականությունը մշտարթուն պահի նրանց սրտերում և անխոտոր ընթանան դեպի Քրիստոսի աստվածային իշխանությամբ հաստատված հավիտենական փրկություն:
Սիրո ճաշից հետո ուխտավորներն ուղևորվեցին Երևան՝ հոգեպես հարստացած և զորացած:
Կարինե Սուգիկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի