Աստծո տեսնելը՝ իրավունք տալ, լսելը՝ մարդկանց աղաչանքը ընդունել, իսկ իջնելը՝ իսկույն դատաստան տեսնել, կամ արդարությունը գործի դնել է նշանակում: Քանի որ Աստված ոչ թե մարդկանց նման տեսնելու, լսելու կամ տեղափոխվելու կարիքն ունի, այլ Աստծուն ամեն ինչ հայտնի է և Նա ամենուր է, ուստի այսպիսի խոսքերը պարզապես Աստծո արդարությունը, գթությունը, և օգնությունն է հայտնում մեզ:

Արդարև, Աստված արդարությունը գործի դնելով՝ չի զլանում Իր գթությունն ու ողորմությունը մարդկանց տալ, սակայն գաղտնի և իմաստուն պատճառներով շատ անգամ համբերում է: Ինչպես որ Եգիպտոսում իսրայելացիների այդքան երկար ժամանակ չարչարանքների ժամանակ՝ Աստծո համբերությունը մեծ և իմաստուն պատճառի կամ պատճառների արդյունք էր: Քանի որ նախապես Աբրահամին արված հայտնության համեմատ, թե նրա սերունդը չորս հարյուր տարի Եգիպտոսում օտարության մեջ պիտի մնա և աճի (ինչպես արդեն հիշեցինք), այս պատճառով համբերում է, որ լրանա վճռված ժամանակը, մանավանդ փարավոնի մեղքերի չափը լրանալով՝ պատժվի: Նույնպես քանանացիների և այլ կռապաշտների մեղքի չափը լրանալով (Ծննդ 15:16), Իսրայելի Եգիպտոսից դուրս եկած ժամանակ, նրանց երկիրը գրավելու իրավունք ունենան:

Դարձյալ, նախապես ասվել էր, որ Աբրահամի որդիները երկրի ավազի և երկնքի աստղերի չափ բազմանալու են, ուստի ըստ այդմ՝ ինչպես որ նրանք ավազի նման եգիպտացիներից ոտնակոխ եղան, նույնպես պետք է Եգիպտոսից դուրս գալու ժամանակ իսրայելացիների փառքը երկնքի աստղերի և արեգակի նման հայտնի դառնար աշխարհին: Քանզի նրանց ազատվելու ընթացքում կատարված հրաշքները տեսնողներն ու լսողները՝ հիացումի և սարսուռի մատնված, Աստծո ահեղ զորությունն էին խոստովանում: Ահա այս պատճառով Ս. Գիրքը իսրայելացիների ազատվելու ժամանակահատվածը հայտնում է «տեսնել», «լսել», «իջնել» բառերը մարդուն հատուկ կամ սովոր բացատրությամբ:

Նմանապես, Աստծո ողորմությունը հայտնի դառնալու համար Քանանի երկրում կաթի և մեղրի առատությունը նախապես հայտնվում է Մովսեսին, որպեսզի Իսրայելի անմխիթար և հարստահարված ժողովրդի սիրտը մի փոքր մխիթարվի: Քանի որ այդ չարչարանքներից փրկելուց բացի, խոստանում է տանելիք երկրում կաթով և մեղրով սնել նրանց (Ելք 3:8): Իսկ հոգևոր մեկնությամբ կաթը և մեղրը Հին և Նոր օրենքի խորհուրդն են (Եսայի 2:3):

Օրինա՛կ վերցրու, այս աշխարհը փորձության և դաս քաղելու վայր լինելով, մարդն իր ամբողջ կյանքի ընթացքում փորձությունից զերծ չի լինում: Արդ, երբ փորձություն պատահի, Աստծո ողորմությունից հույսդ մի՛ կտրիր, այլ՝ համբերությամբ և աղոթքով գոհացիր Աստծուց, և վիճակիցդ մի՛ գանգատվիր, քանի որ փորձություն ուղարկող Աստված քեզ դրանից ազատելու ժամանակն էլ գիտի: Այո՛, որոշակի ժամանակ նեղություններ կկրես, սակայն հետո ուրախ կլինես: Արդարև, այս անցավոր աշխարհում աղետներն ու փորձությունները օգտակար են մարդու համար:

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902