Դարձի՛ր դեպի Տերը և թող մեղքերդ (Սիրաք 17։21)։ Սիրելի՛ քույրեր և եղբայրներ ի Հիսուս Քրիստոս. Այսօր Մեծ պահքի երկրորդ՝ Արտաքսման կիրակին է, որը Ադամի և Եվայի՝ դրախտից արտաքսվելու հիշատակությունն է։ Գայթակղության ու անհնազանդության պատճառով մարդը արտաքսվեց դրախտից։ Ի՞նչ է մեր անելիքը։ Մեր անելիքը մեղքի արտաքսումն է մեր հոգիներից, մեր սրտերի խոնարհումն է Աստծու և Նրա պատվիրանների առջև։ Այս է ճանապարհը, որ պիտի մերձեցնի մեզ Աստծուն։ Արտաքսման .....

Կրկնապատիկ դժբախտություն է սպասվում նրանց, ովքեր չեն սանձահարում իրենց սիրտը, որն այնպիսի նյութական ցանկությունների է ձգտում, առանց որոնց կարելի է ապրել (մարմնական կրքերի մասին խոսք անգամ չի գնում), նրանց, ովքեր իրենց միտքը սրտում չեն կենտրոնացնում, որպեսզի այն հոգու հետ միասին տան Աստծուն: - Հա՛յր, ինչ-որ բան ցանկանալը միշտ վա՞տ է: - Ոչ, սրտի ցանկությունն ինքն իրենով չար չէ: Սակայն այն բաները, որոնք նույնիսկ մեղսական չեն, բայց սիրտը .....

Միմյանց հետ խոսակցության ժամանակ մարդկանց գիտակցությունը կարծես թուլանում և ուժգնանում է` կախված այն բանից, թե որքանով է զրուցակցի ասածը հետաքրքրում դիմացինին: Անգամ խոսակցության մեջ մարդիկ սիրում են շահը, սեփական օգտակարության համար որևէ բան ստանալը: Սակայն առաքյալը հիշեցնում է Քրիստոսի խոսքերը, թե` երանելի՜ է մանավանդ տալը, քան առնելը (Գործք 20.35): Հետևաբար, երանելի է ողորմություն անելը: Փիլիսոփաներից մեկն ասում է, որ Ալեքսանդր Մեծը թագավորություններ .....

Երբ գարնան սկիզբն ազդարարվում է, և առաջին ձնծաղիկն իր խոնարհ գլուխը վեր է բարձրացնում ու ակնթարթների մեղեդու ներքո պար բռնած ծաղկում և ժպտալով նայում արեգակից հոսող լուսաթափանց շողերին, այդ տեսարանից մարդու հոգին բերկրությամբ և ուրախությամբ է լցվում, որովհետև ամենուր գարնանային շունչն է տարածվում` երփներանգ ծաղկունքով ներկելով դաշտերն ու ձորերը, անտառներն ու այգիները: Մարդու համար խնդությամբ լեցուն մի պարգև է բնության հրաշագեղ ծաղկման .....

- Հա՛յր, ինչպե՞ս սիրենք Քրիստոսին։ - Մեր սերը Քրիստոսի հանդեպ, որդյա՛կ, պետք է ծնվի հետևալ կերպ․ մեր մեջ եղած ամեն ինչ ուղղում ենք Աստծուն ընդառաջ և կանչում Նրան․․․ Սակայն տեսնելով բնությունը, ծառերը, բույսերը, ծաղիկները, թռչուններին, մեղուներին, ծովը, ձկներին, աստղերը, լուսինը, արևը և Նրա բազում այլ սքանչելի արարածներին, մեր միտքն ուղղում ենք Աստծուն, և նրանց միջոցով փառաբանելով Նրան, փորձում ենք գիտակցել, թե դրանք որքան զարմանահրաշ .....

«Որպեսզի դուք լավն ընտրեք» (Փիլիպ․ 1․10)։ Դարեր առաջ Եվրոպայի եզերքներում Ավետարանի քարոզությունն առաջին անգամ լսող և ընդունող ժողովուրդներից մեկն իր առատաձեռնության փոխարեն ստանում էր երախտագիտության այն գիրը, որ սուրբ Պողոս առաքյալը գրել էր իր ճգնաժամի պահերին։ Սակայն այդ նամակը որքան էլ շնորհակալության առթիվ էր գրված, բայց  և այնպես սրբազան հեղինակը չի վարանում այդ գրության մեջ մատնանշել այն թերությունը, որը սոսկ անձնական .....

Սիրելի հավատավոր զավակներ, Հոգևոր կյանքի ճանապարհի կարևոր հանգրվանին ենք վերստին։ Պատրաստվում ենք Մեծ Պահքին։ Այս խորհրդավոր ժամանակաշրջանում զղջմամբ ու ապաշխարությամբ հայցում ենք Աստծո ողորմությունը մեղքերի ներման և փրկության շնորհին արժանի լինելու համար։ Սիրելիներ, պահքը համընդհանուր ապաշխարության, ինքնամաքրման և ինքնակատարելագործման ճանապարհն է ցույց տալիս, Աստծո արքայության ժառանգորդը լինելու շնորհը պարգևում, միտքն ազատում .....

Ի բաց արասցուք այսուհետև զգործսն խաւարի և զգեցցուք զզէնն լուսոյ։ Դեն գցենք խավարի գործերը և հագնենք լույսի զրահը (Հռոմեացիներ 13։12)։ Սիրելի՛ հավատավոր զավակներ Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու. Այսօր տոնում ենք Բուն Բարեկենդանը։ Վաղվանից սկսվում է Մեծ պահքը, և սկսվում է ապաշխարության ու խոկման մի կարևոր շրջան բոլորիս համար։ Այսօր ուրախության օր է, քանի որ վաղվանից պետք է մեր սիրտն ու միտքը հանձնենք հոգևոր խոկումներին, աղոթքներին և Աստծու .....

Ուշագրավ է, որ հեթանոսությունից ամեն ինչ չմերժվեց, և օգտակարը մեծապես գնահատվեց ու խրախուսվեց քրիստոնեական կյանքում դրանց նորովի արժևորումով: Շատեր գուցե առարկեն և հիշեն հեթանոսական տաճարները, որոնք ևս մշակութային, ճարտարապետական կոթողներ էին և դրանք գրեթե բոլորն էլ այժմ չկան։ Բայց հեթանոսական տաճարների պարագան այլ է. դրանք համարվում են նյութական վայրեր, որոնց միջոցով և որոնց միջից դիվական, սատանայական ազդեցությունը առավել ուժգնությամբ .....

- ․․․․Մեծ պահքի ժամանակ աշխարհիկ մարդիկ ինչ-որ չափով ժուժկալում են, իսկ մենք՝ վանականներս, մշտապես պետք է այդպես վարվենք։ Սակայն գլխավորը, որին յուրաքանչյուրը պետք է ուշադրություն դարձնի, հոգու կրքերն են, իսկ ապա մարմնի։ Որովհետև եթե մարդ նախընտրությունը մարմնական սխրանքին տա և չճգնի հոգու կրքերը հատելու համար, ապա համարիր, որ ոչինչ չի անում։ Մի անգամ Մեծ պահքի սկզբին մի աշխարհական գնում է վանք, և վանականներից մեկը կոպտում է նրան։ Սակայն .....