1. Մի՛ բազում վարդապետք լինե՛լ, եղբա՛րք իմ, գիտասջի՛ք, զի մե՛ծ դատաստան ընդունելոց եմք: 2. Քանզի բազո՛ւմ ինչ յանցանեմք ամենեքեան, եթէ ոք բանիւ ո՛չ յանցանիցէ՝ նա՛ է մարդ կատարեալ, որ կարօղն է սանձահարե՛լ զամենայն մարմին իւր: 3. Տե՛ս՝ զի ձիոց սանձս ի բերան դնեմք՝ առ անսալո՛յ նոցա մեզ, և զամենայն մարմինս նոցա նուաճիմք: 4. Ահաւասիկ և նաւք՝ ո՞րպիսի ինչ են, և ի սաստիկ հողմոց վարին. և փո՛քր թևովն շրջին՝ յո՛ր կոյս և միտք ուղղչին կամիցին: Եղբայրնե՛ր .....

Աստվածային մեծագույն սիրո հանդեպ անհնար է անտարբեր գտնվել, այսինքն՝ մարդն իր ազատ կամքով կա՛մ ընտրում է այդ սերը, կա՛մ՝ մերժում այն: Մեր Տերն ասում է. «Ով որ Ինձ հետ չէ, հակառակ է Ինձ, և ով Ինձ հետ չի հավաքում, ցրում է» (Ղուկաս 11:23): Յուրաքանչյուր անձ իր կյանքով է որոշում իր հարաբերությունը Քրիստոսի հետ. ընդունո՞ւմ է Նրան, թե՞ մերժում, քանի որ չկա այլ տարբերակ: Աստվածային սիրո առջև հնարավոր չէ երկար ժամանակ չեզոք մնալ, վաղ թե ուշ մարդը հայտնվում .....

«Երանի՜ է ձեզ, երբ ձեզ նախատեն ու հալածեն և իմ պատճառով ձեր մասին ամեն տեսակ չար խոսք՝ սուտ ասեն: Ցնծացե՛ք և ուրախացե՛ք, որովհետև երկնքում ձեր վարձը շատ է, քանի որ այսպես հալածեցին մարգարեներին, որոնք ձեզնից առաջ են եղել» (Մտթ. 5:11-12): Զարմանալի բան ենք տեսնում այստեղ. Ավետարանում Քրիստոս փոխում է մեր մտածելակերպը, երբ տրամաբանությունը հուշում է, որ եթե քեզ մեղադրում են, զրպարտում ու հալածում, ապա դու դժբախտ ես: Երբ քեզ այդքան սարսափելի .....

Սաղմոս Դավթի: Ունի հրեաների ելքի և Փրկչի հայտնության, առաջին և երկրորդ գալստյան խորհուրդը: 1. Տէր թագաւորեաց, բարկացան ժողովուրդք, որ նստիս ի քրովբէս, սասանեցաւ երկիր: Տերը թագավորեց, ժողովուրդները բարկացան: Ո՛վ քերովբեների վրա նստողդ, երկիրը սասանվեց: Թագավորեց ասելով ցույց է տալիս ժամանակը, որ ըստ մարմնի թագավորեց: Ժողովուրդները բարկացան՝  նախապես հրեաները, և ասացին. չենք ցանկանում, որ դու թագավորես, այլ՝ կայսրը: Ո՛վ քերովբեների .....

«Եթե իմանայիք, թե ինչ է` ողորմություն եմ կամենում և ոչ` զոհ, ապա դուք անպարտներին չէիք դատապարտի» (Մատթ. ԺԲ 7): Այս խոսքերը մեր Տեր Հիսուս Քրիստոս ուղղեց իրեն ամբաստանել ցանկացող փարիսեցիներին: Հիսուս շաբաթ օրով, երբ անցնում էր արտերի միջով, աշակերտներն սկսում են հասկ պոկել և ուտել: Քանի որ հրեական օրենքով արգելվում է շաբաթ օրը որևէ աշխատանք կատարել, փարիսեցիները անմիջապես արձագանքում են և, որ գլխավորն է, ուղղակիորեն մեղադրում Քրիստոսին .....

Հունիսի 29-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ և եկեղեցու սպասավոր Վաչագան սրկ. Դոխոլյանի ուղեկցությամբ, ուխտագնացության մեկնեց Տավուշի թեմի սրբավայրեր: Ուխտավորների աղոթքի ուղին հարստացավ Արևագալի ժամերգության աղոթքներով ու շարականներով, ապա բարեշնորհ սարկավագն ուխտավորների հետ զրուցեց հոգևոր օրենքների մասին՝ թվարկելով դրանցից մի քանիսը, օրինակ՝ երբ .....

«Երանի՜ նրանց, որ հալածվում են արդարության համար, որովհետև նրանցն է երկնքի արքայությունը» (Մտթ. 5:10): Արդարության մասին խոսելիս Քրիստոս նկատի չունի աշխարհիկ արդարությունը: Օրինակ՝ ահաբեկիչները գնացին ու սկսեցին Ամերիկան ռմբակոծել, ըստ աշխարհիկ արդարության՝ Ամերիկան էլ պետք է ահաբեկիչներին ռմբակոծի ի պատասխան: Եվ ասում են, որ դա է արդարությունը՝ դու ինձ խփեցիր, ես էլ քեզ կխփեմ: Քանի որ դու ինձ հետ անարդարացիորեն ես վարվել, ես էլ իրավունք .....

Նա, ով իրականում ճշմարտապես հավատում է Աստծուն՝ մարդկության Նախախնամողին, ապա կատարելապես համոզված է, որ իր կյանքն սկիզբ է առել Աստծուց, որ ինքն ապրում է Տիրոջ ամենախնամ կամքի ներքո և որ իր կյանքի յուրաքանչյուր պահը Աստծո կողմից իրեն շնորհված անգնահատելի պարգև է: Այդպիսի մեկն անդադար փառաբանում է Պարգևատուին՝ շնորհված պարգևների համար, փորձում է զգոն լինել և ի չարս չգործածել շնորհվածը, որ տրվել է իրեն՝ ի բարին գործածելու նպատակով: Գոհունակ .....

Ճշմարտության վերաբերյալ ըմբռնումները բազմաթիվ են: Ընդհանուր առմամբ, ընդունված է այն կարծիքը, որ ճշմարտությունը գիտելիքի համապատասխանությունն է իրականությանը, այսինքն՝ ճշմարիտ է այն, ինչը նույնական է իրողության հետ: Եթե ուշադրություն ենք դարձնում, ճշմարտություն հասկացության ընկալումը աշխարհիկ մարդը հարմարեցնում է իր պատկերացումներին և գիտելիքներին, որտեղից էլ է բխում է, թե ինչն է ճշմարիտ և սխալ, արդար և անարդար, թեև այս դիտանկյունից՝ .....

Յուրաքանչյուր խելացի ճամփորդ ճամփորդության ընթացքում ուշադրություն է դարձնում, թե արդյոք ճիշտ ուղով է ընթանում: Այդպես էլ յուրաքանչյուր անձ՝ որպես ճամփորդ, կարիք ունի կանգ առնելու և քննելու, թե արդյոք ճիշտ ուղով է ընթանում: Դեպի հավիտենություն բոլորը չէ, որ նույն ճանապարհով են ընթանում: Սովորաբար մարդիկ դեպի հավիտենություն երկու ճանապարհով են ընթանում. ճանապարհներից մեկը տանում է դեպի հավիտենական երանություն, մյուսը՝ հավիտենական տանջանք: .....