«Մարմնի պահքը հոգու սնունդն է» (Հովհան Ոսկեբերան): Սիրելի՛ հավատացյալ եղբայրներ և քույրեր, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու օրացույցում այս կիրակին նշված է՝ որպես Առաջավորաց պահքի բարեկենդան: Ըստ ավանդության՝ սա Հայ Եկեղեցու առաջին պահքն է և սահմանվել է սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի կողմից՝ ի նշան հեթանոսությունից հայ ժողովրդի դարձի, ուստի և հատուկ է միայն մեր Եկեղեցուն: Շատ հավատացյալներ, թյուրիմացաբար, այն կապում են սուրբ Սարգսի տոնի .....

Բազում են այս պահքի մասին վկայող խոսքերը, սակայն մենք սակավը միայն կթվենք: Երանելի Բարսեղն ասում է, որ պահքը դրախտից իսկ օրինադրվեց, ուստի և այն հասակակից է մարդկությանը: Պահքի պատվիրանն էր գիտության ծառից չուտելը, ինչը, սակայն, չպահվեց, այլ դյուրությամբ խախտվեց մարդու կողմից՝ պատճառ դառնալով նրա՝ անբան կենդանիների ու մեռյալների կարգին դասվելուն: Արդ, այդ պահքի օրինակով մեր հայրերի կողմից սահմանվեց այս պահքը, որպեսզի, քանի որ այն առաջինը .....

Բոլոր դարաշրջանների և ազգերի համար մեծագույն մեղք է համարվել անգթությունը: Եկեղեցու հայրերից Ս. Հովհան Ոսկեբերանն ասել է, որ այն հարուստներն ու հագեցածները, ովքեր անտարբերությամբ են նայում աղքատին ու քաղցածին և չեն օգնում նրանց, համահավասար են հանցագործներին: Գթասիրտ անձը մասնակից է դառնում աստվածային սիրուն: Ճշմարիտ գթասրտությունը միավորում է երկինքն ու երկիրը: Այսօր աշխարհն առավել քան կարիք ունի գթասրտության, որ պատրաստ է հանուն սիրո՝ .....

- Հա՛յր, անփութությունն ինձ որտեղի՞ց: - Անփութությո՞ւնը: Նրանից, որ մեջդ… մեղր* չկա: Երևում է՝ չգիտես, թե հոգևոր քաղցրությունն ինչ է: - Իսկ անփութության շրջանից հետո անհրաժեշտ է աստիճանաբա՞ր հունի մեջ մտնել: Առաջին օրը մեկ անգամ տերողորմյայով աղոթել, երկրորդ օրը՝ երկու և այդպես շարունա՞կ: - Անհրաժեշտ է սկսելու ցանկություն ունենալ, քեզ հարկադրել՝ սկիզբը դնելու: Նույնիսկ երբ մարդը հոգնել է, եթե իրեն մի փոքր հարկադրում է, ապա հոգնածությունն .....

Կյանքի իմաստը կյանքի մեջ է, այն էլ՝ աստվածահաճո կյանքի մեջ: Տիրոջ խոսքի համաձայն՝ աստվածահաճո կյանքով ապրողին մահից հետո սպասում է հավիտենական երանելի կյանքը (Մատթ. 25:34): Եթե մահից հետո երանելի կյանքի խոստումը չլիներ, ապա բարոյական ոչ մի հիմք, գիտելիք ու ձեռքբերում որևէ նշանակություն չէին ունենա, ի՞նչ նշանակություն կունենար, թե ինչքան և ինչպես ապրեց մարդը, եթե գերեզմանից այն կողմ ոչինչ չլիներ: Տիրոջ խոսքի համաձայն՝ գերեզմանից այն կողմ .....

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնից Հայրապետական Մեր օրհնությունն ու շնորհավորանքներն ենք բերում մեր հաղթական բանակի սպաներին ու զինվորներին և համայն մեր ժողովրդին` Բանակի օրվա առիթով: Շուրջ երեք տասնամյակ առաջ ծանր պայմաններում կազմավորվեց հայոց նվիրական բանակը. ծնվեց ազատամարտի բովից, հասունացավ ու կերտվեց մեր քաջարի հայորդիների աննկուն պայքարով ու անսպառ ջանքերով: Հայոց բանակի տոնը մեր ողջ ժողովրդի տոնն է` յուրաքանչյուր ընտանիքի և յուրաքանչյուր .....

Ինչպես եղանակն է փոփոխական՝ մեկ տաք է, պարզ, մեկ՝ ցուրտ, անձրևոտ, մառախլապատ կամ փութորկուն, այդպես է և մարդկային կյանքում, մարդու հոգին մեկ խաղաղ է, ուրախ ու ջերմ, մեկ՝ անհանգիստ, հուսահատ ու սառը: Եկեղեցու հայրերը նշում են, որ մարդու հոգին խաղաղվում է, ջերմանում և ուրախություն ապրում, երբ հաղորդակցվում է իր Արարչի հետ: Իսկ հակառակ պարագայում, երբ հոգին հակված չէ աղոթքի և առաքինաբար ապրելու, ապա ուժասպառ է լինում՝ ծանր վիճակում հայտնվելով: .....

12. Յառաջ քան զամենայն ինչ, եղբա՛րք իմ, մի՛ երդնուցուք, մի՛ յերկինս, մի՛ յերկիր, մի՛ յայլ ինչ երդումն, այլ եղիցի ձեր բան՝ այո՛ն՝ այո՛, և ո՛չն՝ ո՛չ, զի մի՛ ի կեղծաւորութիւն ինչ անկանիցիք: Ամեն բանից առաջ, եղբայրնե՛ր իմ, մի՛ երդվեք ո՛չ երկնքով, ո՛չ երկրով, ո՛չ էլ այլ երդումով. այլ ձեր այոն թող լինի՝ այո, և ոչը՝ ոչ, որպեսզի կեղծավորության պատճառով չընկնեք: Երբ հերթականությամբ մեր առջև խրատներ դրեց և զգուշացրեց ու հավաստի օրինակներ բերեց, ապա այն, .....

«Եղիցին փառք Տեառն յաւիտեան, Տէր ուրախ եղիցի յարարածս իւր»։ «Թող Տիրոջ փառքը հավիտյան լինի, և Տերն ուրախանա Իր արարածներով» (Սաղմոս 103։31)։ Սիրելի՛ հավատավոր քույրեր և եղբայրներ․ Աստված սեր է և բարություն, և Նրա սերն ու բարությունը ինքնամփոփված չեն, այլ մշտապես իրենց դրսևորումն են գտնում ողջ տիեզերքում, աշխարհում և մարդկային կյանքում։ Այդ սերը ստատիկ (անշարժ) չէ, այլ դինամիկ է, այսինքն՝ շարժուն ու անվերջ հորդում է դեպի մեզ։ .....

Հովհաննես ավետարանիչը նկարագրում է, որ մի անգամ Հիսուս Հրեաստանից Գալիլեա մեկնելու համար անցնում է Սամարիայի քաղաքներից մեկի մոտով: Կեսօրի մոտ էր, շոգ ժամանակ, երբ Հիսուս, ճամփորդությունից հոգնած, նստեց Հակոբ նահապետի աղբյուրի մոտ՝ ջուր խմելու և հանգստանալու: Աշակերտները Նրա հետ չէին. գնացել էին քաղաք՝ ուտելիք գնելու: Ջրհորին մի սամարուհի է մոտենում՝ ջուր տանելու: Հիսուս նրանից խմելու ջուր է ուզում: Կինը զարմանում է. հրեաների համար անպատվություն .....