Ամեն ինչում մեղավորը

Մի փոքրիկ քաղաքի վանքի վանահայրը հայտնի էր իր առաքինի և զուսպ կյանքով: Նա իր բոլոր պարտականությունները խնամքով կատարում էր և ապրում հանգիստ, խաղաղ կյանքով: Կանոնավոր կերպով ծառայություն էր մատուցում և շաբաթը երկու անգամ, երկու ժամով նստում էր տեղի բարեգործական ընկերության իր մշտական տեղում:  

Մի անգամ, նա չհայտնվեց այնտեղ: Տանն էլ չէր: Համայնքի անհանգստացած անդամները որոնողական աշխատանքներ կազմակերպեցին, բայց ապարդյուն:

Մի ամիս անցավ: Երեկոյան ակումբում, ինչպես միշտ, իր տեղում նստած էր վանահայրն ու հանգիստ սուրճ էր խմում:

- Հա՛յր, որտե՞ղ էիք այս ամբողջ ընթացքում,- հարցրեցին զարմացած մարդիկ:

- Բանտում,- հանգիստ պատասխանեց նա:

- Ինչպե՞ս կարող էր դա պատահել,- ապշեցին բոլորը:

- Շատ պարզ,- պատասխանեց հոգևորականը,- Մեկ ամիս առաջ շրջկենտրոն գնացի եպիսկոպոսի մոտ, իսկ երբ վերադառնում էի, սկսեցի կայարանի խանութների ցուցափեղկերը դիտել, մինչ գնացքը կգար: Դեռ շատ ժամանակ կար և ես սարսափելի ձանձրանում էի: Եվ ահա, մի միտք ծագեց գլխումս. այդ ողջ ժամանակը կարող էի նվիրել դժբախտության ու կործանման մեջ գտնվողների համար աղոթքին: Շատ մարդիկ կարող էին զոհվել այն պատճառով, որ աղոթքի ժամը բաց էի թողել… Հենց այդ պահին կառամատույցում տարօրինակ արտաքինով մի երիտասարդ կին հայտնվեց՝ երկու ոստիկանների ուղեկցությամբ, և ինձ մատնացույց անելով բացականչեց. «Նա՛ է ամեն ինչում մեղավոր»: Սիրտս լի էր զղջմամբ: Ամբողջովին համաձայնեցի նրա հետ ու ընդունեցի նրա ճշմարտացիությունը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի